پذیرش همسر و سازش یافتگی روان شناختی زنان: نقش تعدیل کننده پذیرش والدین

هدف اصلی پژوهش حاضر شناخت نقش تعدیل کننده ادراک پذیرش والدینی در رابطه با پذیرش همسر و پیامدهای روان‎شناختی آن بود. 120 دانشجوی زن متاهل از دانشگاه های تهران انتخاب و پرسشنامه های پذیرش طرد و کنترل شریک صمیمی (روهنر و خالق، 2005)، پذیرش طرد و کنترل والدینی (نسخه مادر و پدر؛ روهنر و خالق، 2005) و ارزیابی شخصیت (روهنر و خالق، 2005) را تکمیل کردند. نتایج پژوهش نشان دادند که پذیرش طرد و کنترل مادر، پدر و همسر هرکدام به شکل مستقل سازش یافتگی روان‎شناختی را به طور معنادار پیش بینی می کنند، اما صرفا پذیرش طرد پدر و همسر و کنترل پدر پس از کنترل متغیرهای دیگر قادر به پیش بینی معنادار سازش یافتگی روان‎شناختی در زنان بودند. همچنین، کنترل مادر و همسر بیش از پذیرش و طرد از سوی آنها قادر به پیش بینی معنادار سازش یافتگی روان‎شناختی زنان نبود. به طور کلی، یافته ها حاکی از آن بودند که هرچند نقش والدین در سازش یافتگی روان‎شناختی زنان معنادار است اما پذیرش همسر می تواند تاثیر نقش آنها، به ویژه مادر را تعدیل کند. بنابراین، تجربه های آتی فرد می توانند تاثیر ادراک پذیرش و طرد والدینی را تغییر دهند.