اثربخشی گروه درمانی به شیوه تحلیل تبادلی بر بهبود مهارت حل مساله

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی روان درمانی گروهی به شیوه تحلیل تبادلی بر بهبود مهارت حل مساله بود. برای دست یابی به این هدف از روش پژوهش نیمه آزمایشی پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد، که 30 نفر از دانشجویان دانشگاه فردوسی که به کلینیک روانشناسی و مشاوره دانشگاه فردوسی مراجعه کرده بودند، به روش غربال گری انتخاب، و به شیوه تصادفی در گروه کنترل (15 نفر) و گروه آزمایشی (15 نفر) جایگزین شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسش نامه حل مساله، و روش مداخله نیز گروه درمانی تحلیل تبادلی بود که به مدت 8 جلسه ی دو ساعته و به صورت هفتگی برگزار شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها در سطح توصیفی از آماره های میانگین و انحراف استاندارد و درسطح استنباطی از آزمون تحلیل کوواریانس (ANCOVA)، استفاده شد. نتایج حاکی از آن بود که مهارت حل مساله در گروه آزمایش به طور معنی داری افزایش یافته است؛ و همچنین این افزایش در زیر مولفه های خلاقیت، کنترل، اعتماد، و تقرب مشاهده شد. در نتیجه گروه درمانی تحلیل تبادلی راهبردی کارآمد و سودمند در بهبود مهارت حل مساله است.