همبستگی بین ویژگی های ادراک شده خانواده اصلی و فعلی و رابطه آن با تعارض زناشویی

رفتار انسان در یک خانواده تابع عوامل مختلفی است. رویکردهای چند نسلی درباره رشد فردی و خانوادگی فرض می کنند که پویائی داخل خانواده اصلی ارثیه ای را برای فرد فراهم می کند که هم مسیر رشد فردی و هم رشد خانوادگی را برای او تعین می کند. این رویکردهای چند نسلی معتقدند الگوهای ارتباطی و تعاملی از طریق رشد عاطفی و اجتمائی کودکان بین نسلها انتقال پیدا می کند. هدف از انجام این پژوهش بررسی برداشت زوجها از میزان صمیمت و استقلال در خانواده ای است که در آن بزرگ شده اند و رابطه آن با میزان صمیمیت و استقلال ادراک شده در خانواده که فعلا با همسر خودتشکیل داده اند و همبستگی این دو با میزان تعارض زناشوئی است. در این پژوهش200 زوج (400 زن و مرد) به عنوان آزمودنی مورد مطالعه قرار گرفتند. آزمون ادراک از خانواده اصلی و فرم تغییر یافته آن توسط محقق به همراه آزمون اندازه گیری تعارض زناشویی به آنها داده شد. نتایج پژوهش حاکی است بین ادراک از خانواده اصلی با ادراک از خانواده فعلی همبستگی (61/r=0) معنی دار (01/0P<) وجود دارد و بین شدت ضریب همبستگی زنان و مردان تفاوت معنی داری مشاهده شد. بین ادراک زنان ومردان از خانواده اصلی و فعلی خود به ترتیب 69/0 و 51/0 همبستگی مشاهده گردید که معنی دار (01/0P<) می باشد. بین میزان ادراک زوجین از خانواده اصلی و میزان وجود تعارض زناشوئی در زندگی فعلی آنها همبستگی منفی مشاهده گردید که این همبستگی معنی دار (01/0P<) است.