بررسی اهمیت بیماری های انگلی نشخوارکنندگان ایران با رویکرد انتقال به انسان و آینده گری نحوه کنترل آن ها

براساس گزارشات منتشره توسط انگل شناسان، کلینیسین ها و تجربیات مقامات اجرائی و بهداشتی، آلودگی و بیماری های نشخوارکنندگان ایران براساس بیماری زائی، میزان شیوع، شدت آن ها و قابل انتقال بودن به انسان به چهار گروه با اهمیت زیاد (ز)، متوسط(م)، کم (ک) و ناچیز (ن) تقسیم می گردد. نتایج بررسی نشان داد که در مجموع 27 بیماری و یا آلودگی شامل 16 نوع کرمی، 8 آلودگی تک یاخته ای و 3 نوع آلودگی با آکارین ها در نشخوارکنندگان ایران گزارش شده است. در ضمن اینکه در این بین 9 بیماری کرمی، 4 بیماری تک یاخته ای و نیز 3 آلودگی ناشی از آکارین مشترک نشخوارکنندگان و انسان می باشند. بدین منظور جهت چشم انداز جامع کنترل انگل های مذکور، تشخیص دقیق و سریع بیماری، تاسیس آزمایشگاه های اختصاصی برای هر بیماری مهم و هرگونه حیوانی، استفاده از سامانه سیستم اطلاعات جغرافیائی به منظور باخبر شدن هر چه زودتر از وجود کانون های آلوده، استفاده از امکانات طرح واکنش سریع، درمان استراتژیک و تاکتیکی آلودگی های انگلی، استفاده به موقع از واکسن های موجود و نسل جدید، پیگیری چگونگی مقاومت حیوانات در برابر داروهای ضدانگلی، بیوکنترل آن ها و اجرای دستورالعمل های سازمان های بین المللی ذی ربط ضروری می باشد.