ارزیابی وضعیت تدریس به کارآموزان و کارورزان پزشکی توسط دستیاران تخصصی در دانشگاه علوم پزشکی بندرعباس در سال 1392

هر سیستم آموزشی باید دانشجویان را بر اساس نیازهای آینده آنان در حیطه کاری برای حضور در جامعه تربیت نماید. آموزش دادن به دانشجویان یکی از توانمندی های ضروری برای دستیاران به صورت کلی می باشد. این مطالعه با هدف ارزیابی وضعیت تدریس به کارآموزان و کارورزان پزشکی توسط دستیاران تخصصی در دانشگاه علوم پزشکی بندرعباس طراحی گردیده است.
این مطالعه توصیفی مقطعی به ارزیابی وضعیت آموزش دادن 99 دستیار تخصصی در بخش های مختلف آموزشی دانشکده پزشکی بندرعباس به کارآموزان و کارورزان پزشکی پرداخته است. 125کارآموز و کارورز به صورت تصادفی ساده در شش ماه اول سال 1392 انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها، پرسش نامه محقق ساخته شامل اطلاعات دموگرافیک و چهار حیطه نگرشی می باشد. داده های گردآوری شده به نرم افزار SPSS نسخه 20 وارد و با استفاده از آزمون های آمار توصیفی، آزمون t-test، آنالیز واریانس و همبستگی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
در 94 پرسش نامه تکمیل شده از 125 پرسش نامه توزیع شده، میانگین امتیازات در بخش آموزش دانش تئوری و فرایند آموزش 9/435، در بخش توانمندی ها و مسوولیت 4/109، در بخش جو آموزشی 1/134 و در بخش مشکلات آموزشی 5/126 بوده است. در کل امتیازات هر چهار حیطه مدنظر نسبتا خوب بود و حدود 60 درصد حداکثر امتیاز ممکن در هر یک از حیطه ها داده شده بود. در بخش توانمندی ها و مسوولیت ها و مشکلات آموزشی بین گروه های مختلف بالینی در مطالعه اختلاف معنی دار بود.
با توجه به این که در این پژوهش بیشترین امتیاز در حیطه توانمندی ها و مسوولیت بود اکثر کارآموزان و کارورزان معتقدند که آموزش توسط دستیاران باعث کاهش خلا آموزشی می شود. پیشنهاد می شود در خصوص مواردی که کارآموزان و کارورزان باید یاد بگیرند، دستورالعمل یا برنامه ای تدوین شود و به دستیاران ارایه گردد.