نگرشی به سرواپیدمیولوژی و میزان وقوع بیماری ویروسی تورم مخاط نای و بینی گاو در ایران

بیماری ویروسی تورم مخاط بینی و نای گاوان برای نخستین بار در سال 1965 در یکی از نواحی پرورشی صنعتی پرورش گاو به علت اهمییت بیماری گزارش گردیدو پس از آن جدا سازی ویروس مولد بیماری در اغلب استان های ایران مورد تائید قرار گرفت.
حضور آنتی بادی بر علیه هرپس ویروس تیپ یک گاو ی در گوساله های جوان در استان های شمال جنوب و مرکزی مورد بررسی قرار گرفت. گوساله های یک الی چهار سال غیر واکسینه شده بدون علائم بالینی بیماری مورد مطالعه قرار گرفتند. تعداد 558 نمونه سرمی معادل 10%از کل جمعییت هر فارم جمع آوری گردید. نمونه های سرمی مورد آزمون الایزا و خنثی سازی سرم به روش میکرو در پلیت بر روی سلول های تک لایه ای کلیه گوساله جوان در میکروپلیت با استفاده از سویه رفرانس مورد مطالعه قرار گرفتند.
نتایج آزمون الایزا نشان داد که 56% نمونه های سرمی (558 /314) مثبت و 44(%558/344) منفی و نتایج آزمون خنثی سازی سرم، موید آنستکه 48 % موارد سرمی (556/269) منفی و 52(%558/289) موارد مثبت بود.لازم بذکر است که 54 % از سرم های مثبت دارای عیار آنتی بادی بین 16-4، 35 % دارای عیار بین 64-32 و 11% بدارای عیار 64 بودند.
نتیجه گیری نهایی: نتایج حاصله نمایانگر انست که ویروس به طور فعال و با انتشاری گسترده در گله گوساله های جوان در گردش است و منشا پایدار از عفونت ویروسی در گله به شمار می آید.