کاربرد کانی های سنگین در تفسیر خاستگاه رسوب های آواری فلات قاره ی دریای عمان- ناحیه چابهار تا جاسک

هدف از این بررسی، شناسایی کانی های سنگین در رسوب های دریائی فلات قاره دریای عمان و بکارگیری آن ها در تفسیر خاستگاه آن ها است. هفت نمونه از یک مغزه از کف دریا و سه نمونه از رسوب های پهنه های جزر و مدی برای این کار انتخاب شدند. برای جداسازی کانی های سنگین از محلول بروموفورم و نیز شناسایی آن ها از میکروسکوپ بینوکولار و آنالیز SEM مجهز به EDS استفاده شد. مهم ترین کانی های سنگین نمونه های مورد بررسی عبارتند از زیرکن، آپاتیت، هورنبلند، گارنت، تورمالین، روتیل، ایلمینیت و باریت. فراوانی بالای زیرکن، آپاتیت و تورمالین موید وجود سنگ های آذرین فلسیک در خاستگاه است. با توجه به سنگ های آتشفشانی مناطق فرورانش می توان سری تولئیتی کوارتزدار در کمان های جوان و حوضه های پشت کمانی را به عنوان خاستگاه اصلی این رسوب ها در نظر گرفت. حضور هورنبلند در نمونه ها نیز نشان دهنده ی بالاآمدگی زمین ساختی و تشکیل افیولیت در منطقه است.