تاثیر افزودنی های باکتریایی بر ارزش غذایی و تجزیه پذیری شکمبه ای یونجه سیلو شده

هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر دو نوع افزودنی های میکروبی بر ارزش غذایی و تجزیهپذیری شکمبه ای مواد مغذی یونجه سیلو شده بود. تیمارها شامل:1- یونجه سیلو شده بدون افزودنی (شاهد)، 2- تیمار شده با افزودنی میکروبی ایکوسایل، 3- تیمار شده با لاکتیسیلمایز و4- تیمار شده با ترکیب هر دو افزودنی ایکوسایل و لاکتیسیل مایز به مقداری نیمی از تیمار های 2 و 3 بود. افزودنی ها به سیلوهای آزمایشگاهی کوچک اضافه و پس از 40 روز باز شده و مورد ارزیابی قرار گرفتند. تعیین مولفه های تجزیهپذیری با استفاده از 3 راس گاو شیری هلشتاین غیرشیرده فیستولادار انجام شد. سیلوی تیمار شده با ایکوسایل کمترین میزان ماده خشک را نسبت به بقیه سیلوها به خود اختصاص داد (05‎/0 P<).pH در سیلوهای حاوی لاکتیسیل مایز کمترین مقدار بود و تیمار 3 به طور معنی داریpH پایین تری نسبت به بقیه تیمار ها داشت(05‎/0 P<). تیمارهای 3و4 بیشترین میزان تجزیه پذیری ماده خشک در زمان صفر و همچنین بیشترین بخش سریع تجزیه شونده ماده خشک را به خود اختصاص دادند(05‎/0 p<). تیمار 3 بخش 1a، a+b2 و تجزیه پذیری موثر دیواره سلولی را نسبت به تیمارهای دیگر کاهش داد. بیشترین مقدار بخش سریع تجزیه شونده مربوط به تیمار 2 بود (01‎/0 P<). در زمان 72 هم تیمار 4 بیشترین میزان تجزیه پذیری دیواره سلولی را با تفاوت معنی داری نسبت به بقیه تیمار ها به خود اختصاص داد (01‎/0 P<). ایکوسایل موجب بیشترین میزان تجزیه پذیری پروتئین در زمان 12، 48و 72 انکوباسیون شکمبه ای در تیمار 2 نسبت به تیمار 4 گردید(05‎/0 P<). با توجه به نتایج این مطالعه لاکتیسیل مایز به علت کاهش pH و افزایش بخش سریع شونده ماده خشک می تواند به عنوان یک افزودنی مناسب برای یونجه استفاده شود.