شناسایی و رتبه بندی مولفه های سنجش موفقیت سیستم های یادگیری الکترونیکی دانشگاه ها با رویکرد تحلیل شبکه فازی

در عصر حاضر اینترنت باعث رقم زدن دنیای مجازی و انگیزه ای برای دانشگاه ها شده است تا در یادگیری الکترونیکی سرمایه گذاری کرده و برای کسب موفقیت در استفاده از سیستم یادگیری الکترونیکی و سنجش میزان موفقیت این سیستم ها تلاش کنند. این پژوهش با هدف شناسایی و رتبه بندی مولفه های سنجش موفقیت سیستم های یادگیری الکترونیکی دانشگاه ها با رویکرد تحلیل شبکه فازی صورت پذیرفته است.
این تحقیق از نظر هدف، کاربردی و از نظر طرح تحقیق (توصیفی-پیمایشی) است. جامعه آماری متشکل از کاربران سیستم های یادگیری الکترونیکی دانشگاه سیستان و بلوچستان و خبرگان یادگیری الکترونیکی می باشد. به منظور گردآوری داده ها از ابزار پرسشنامه استفاده شده است. پایایی پرسشنامه ها با استفاده از محاسبه آلفای کرونباخ برای هر عامل به صورت جداگانه و برای کل پرسشنامه به دست آمده است. ضریب پایایی کل سوالات، 959/0 است که حکایت از پایایی قابل قبول دارد. در تحلیل داده ها از آزمونt تک نمونه (Single Sample t-Test) و تکنیک تحلیل شبکه فازی استفاده گردیده است.
یافته های تحقیق نشان می دهد که عوامل کیفیت اطلاعات، کیفیت خدمات، کیفیت سیستم و زیر ساخت، عوامل پشتیبانی، خصوصیات استاد، خصوصیات دانشجو و عوامل محیطی در موفقیت سیستم های یادگیری الکترونیکی موثر می باشند به گونه ای که عامل کیفیت اطلاعات با وزن نسبی 23/0 بیشترین تاثیر و عامل محیطی با وزن نسبی 05/0 کمترین تاثیر را داراست.
با تمرکز بر کیفیت اطلاعات و محتوای آموزشی، ارائه خدمات مناسب و سریع و فراهم کردن امکانات زیرساختی برای سیستم های یادگیری الکترونیکی، می توان گامی موثر در جهت ارتقای سطح سیستم های یادگیری الکترونیکی دانشگاه ها برداشت.