بررسی ارتباط سابقه و طول مدت شیردهی با ابتلا به سندرم متابولیک در آینده، در زنان 50-15 ساله شرکت کننده در مطالعه قند و لیپید تهران

سندرم متابولیک اختلال شایعی در دنیای امروز است و عوارض متعددی را در پی دارد. مطالعات نتایج متناقضی را در رابطه با تاثیر شیردهی و طول مدت آن بر پیشگیری از سندرم متابولیک ارائه کرده اند. هدف از مطالعه حاضر، بررسی ارتباط میان سابقه و طول مدت شیردهی با سندرم متابولیک در یک مطالعه آینده نگر مبتنی بر جمعیت است.
از میان 4028 زن 50-15 ساله شرکت کننده در مطالعه قند و لیپید تهران که در آغاز مطالعه مبتلا به سندرم متابولیک نبودند، پرسشنامه اطلاعات مرتبط با شیردهی جهت 925 زن که به طور تصادفی انتخاب شده بودند، تکمیل گردید. زنانی که به مدت 6 ماه یا بیشتر سابقه شیردهی داشتند، به عنوان گروه مورد (554 نفر) و زنانی که کمتر از 6 ماه سابقه شیردهی داشتند، به عنوان گروه شاهد (371 نفر) انتخاب شدند. میزان بروز سندرم متابولیک در یک پیگیری 9 ساله، میان این دو گروه مورد مقایسه قرار گرفت.
میزان بروز سندرم متابولیک در گروه شاهد به طور معنی داری بیشتر از گروه مورد بود (9/70% در مقابل 2/62%، 006/0=P). داشتن سابقه مثبت شیردهی پس از تعدیل متغیرهای مداخله گر، صرف نظر از طول مدت آن، ارتباطی با میزان بروز این بیماری نداشت (5/0=P) اما با افزایش مدت زمان شیردهی میزان بروز سندرم متابولیک به شکل وابسته به دوز کاهش می یافت (05/0=P). سابقه مثبت شیردهی، کاهش فشار خون را به دنبال داشت (05/0=P).
شیردهی طولانی تر، نقش بازدارندگی قوی تری را در ابتلا به سندرم متابولیک ایفا می نماید؛ بنابراین آموزش و افزایش دانش همگانی، تسهیل شرایط و امکانات لازم برای تغذیه نوزادان با شیرمادر و تداوم طولانی مدت آن می تواند در کاهش ابتلا به سندرم متابولیک و عوارض آن در زنان موثر باشد.