محیط بالین از دیدگاه پرستاران سراسر کشور در سال 1388

محیط بالین یکی از عوامل موثر در حرفه پرستاری است و بحث در مورد ارتقاء این حرفه بدون توجه به محیط کار امکان پذیر نمی باشد. هدف از این مطالعه تعیین دیدگاه پرستاران سراسر کشور در مورد محیط بالینی و ویژگی های حاکم بر آن است.
این مطالعه توصیفی- مقطعی در سال 88 روی پرستاران شاغل در بیمارستان های کشور انجام شد. پرسشنامه ای پژوهشگر ساخته برای 1500 نفر از پرستاران 20 استان کشور ارسال شد که از این تعداد 1160 پرسشنامه برگردانده شد (میزان پاسخگویی 77درصد). نمونه گیری به صورت تصادفی ساده انجام شد. تجزیه و تحلیل آماری داده ها با آمار توصیفی انجام شد.
در حیطه اصول مراقبت بالینی بیش از نیمی از پرستاران از اهمیت ارتباط میان رشته ای (61 درصد)، تصمیم گیری مستقل (57 درصد)، عمل بر اساس معیارهای اخلاقی و ارتباطات حرفه ای(60 درصد) آگاهی داشتند. در توصیف محیط بالینی، اکثریت پرستاران (85 درصد) در مورد مشکلات مراقبتی با همکاران خود مشورت می کردند، با توجه به نیازهای بیمار به ارایه مراقبت می پرداختند و مراقبت آن ها با یافته های جدید هم خوانی داشت (80 درصد). کمترین موضوعی که پرستاران به آن توجه می کردند ارتباط و اهمیت دادن به دانشجویان بود(37 درصد).
علیرغم کاستی های محیط بالین، پرستاران در بسیاری از حیطه های فعالیت حرفه ای خود قوی ظاهر شدند. پرداختن به مساله ویژگی ها و چالش های محیط کار یکی از مسائل زیر بنایی در ارتقاء مراقبت از بیماران است. نتایج حاصل از این تحقیق می تواند مورد استفاده برنامه ریزان و سیاستگذاران امر بهداشت قرار گیرد تا پرستاران با حداکثر توان و کارایی در عرصه های خدمت رسانی حضور یابند.