بررسی نیازهای آموزشی مادران درمورد تغذیه خود و کودک شان در زمان شیردهی در مادران مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی خرم آباد1383

فرآیند شیردهی باعث افزایش نیازهای غذائی می شود و نحوه تغذیه مادرشیرده باید به گونه ای باشد که احتیاجات غذائی خود وکودکش را فراهم کند.این مساله به ویژه تا زمانی که کودک تغذیه انحصاری با شیر مادردارد، اهمیت بیشتری دارد، زیرا ترکیب شیرمادر تاحد زیادی تحت تاثیر رژیم غذائی وی است. از این زمان به بعد توجه به تغذیه کمکی درپیشگیری ازسوء تغذیه کودک ارزشمنداست. هدف ازاین مطالعه تعیین نیازهای آموزشی مادران درمورد تغذیه خودوکودکشان درزمان شیردهی در مادران مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی خرم آباد1383بود.
این مطالعه به صورت توصیفی –مقطعی انجام شد. نمونه شامل 200 مادر دارای کودک 2-0 ساله بود که جهت دریافت خدمات به مراکزبهداشتی درمانی خرم آباد مراجعه می کردند و به روش تصادفی خوشه ایانتخاب می شدند. ابزارجمع آوری اطلاعات شامل یک برسشنامه دوبخشی بود، بخش اول شامل8سوال مربوط به مشخصات فردی مادروکودک وبخش دوم شامل 33سوال درمورد اطلاعات و اقدامات واحدهای مورد پژوهش در زمینه تغذیه دوران شیردهی درمادر و تغذیه کودک زیر 2سال بود. اطلاعات جمع آوری شده باآمارتوصیفی تجزیه و تحلیل شد.
اکثر نمونه ها(63درصد)درگروه سنی 30-25ساله و اکثرا(44 درصد) دارای تحصیلات دبیرستانی و دارای یک فرزند (1/63 درصد) بودند. روش تغذیه کودک 8/26 درصد شیرمادربه تنهایی، 7/4 درصد شیرخشک به تنهایی، 7/49 درصد شیرمادروتغذیه کمکی،1/8 درصد غذای خانواده و7/10 درصد سایرروش ها بود. میزان نیاز به آموزش مادران در زمینه تغذیه خود و کودکشان در3/3 درصد موارد زیاد، 3/47 درصد متوسط و4/49 درصد درحدکم بود.
درصد زیادی ازمادران ازشیرخود به تنهایی یا همراه با سایر روش ها برای تغذیه کودکشان استفاده می کردند و نیمی از آنها در مورد تغذیه خود و کودکشان نیاز آموزشی زیاد و متوسط داشتند. با توجه به اهمیت بسیار زیاد تغذیه مادران شیرده و کودکان شیرخوار پیشنهاد می شود مراقبین و رابطین بهداشتی، متخصصان تغذیه، پرسنل پرستاری و پزشکی برنامه های جدی تری را علاوه بر برنامه های موجود جهت آموزش مادران دراین زمینه به کار گیرند، زیرا برنامه های آموزشی موجود تنها بر تغذیه با شیر مادرو تغذیه تکمیلی تاکید دارند و به تغذیه مادر شیرده و تاثیر آن بر تغذیه کودک توجهی ندارند.