بررسی تاثیر آموزش سرپایی و درمانگاهی بر عملکرد تحصیلی کارورزان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی لرستان در بخش روانپزشکی

آموزش پزشک در دنیا در حال تغییر و به سمت آموزش سرپایی است، روانپزشکی بدلیل دید کلی نگر و همه جانبه در مراقبت بیماران و اهمیت مشکلات روانی در درصد زیادی از بیماری ها، نقش کلیدی در آموزش پزشکان عمومی دارد.این مطالعه به تعیین تاثیر آموزش سرپایی و درمانگاهی بر عملکرد تحصیلی کارورزان روانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی لرستان در بخش روانپزشکی پرداخته است. حجم نمونه در این پژوهش 78 نفر از کارورزان بخش روانپزشکی دو سال متوالی دانشگاه علوم پزشکی لرستان است، که به صورت تصادفی ساده به دو گروه کنترل و مداخله تقسیم شدند. برای گروه کنترل فقط آموزش های معمول صورت گرفت، و برای گروه مداخله علاوه بر آموزش های معمول، شش جلسه آموزش سرپایی و درمانگاهی در نوبت عصر در درمانگاه اعصاب و روان شهر خرم آباد انجام شد. در پایان بخش از همه کارورزان توسط دو روانپزشک ثابت امتحان یکسان به عمل آمد و نمرات دو گروه با استفاده از آزمون آماری تی مستقل با هم مقایسه شدند.
داده های این پژوهش از توزیع نرمال پیروی می کنند، و میانگین نمرات گروه کنترل 052/2 ± 369/13و میانگین نمرات گروه مداخله 469/1 ± 396/17 بود که با اطمینان 95% متفاوت و در گروه مداخله بهتر بود(001/0>p).
نتایج پژوهش نشان داد که آموزش سرپایی و درمانگاهی تاثیر معنی داری در عملکرد تحصیلی کارورزان در حوزه روانپزشکی دارد، و باعث توانمندی پزشکان عمومی در این حوزه خواهد شد. بنابرین توصیه می شود سهم بیشتری از آموزش روانپزشکی به آموزش سرپایی و درمانگاهی اختصاص یابد.