تاثیر آموزش عادات و رژیم غذایی بر آگاهی والدین و دانش آموزان چاق دبیرستانی

اضافه وزن و چاقی یکی از مشکلات عمده بهداشتی در کودکان و نوجوانان می باشد. گروه سنی 19-13 سال بطور اختصاصی در معرض خطر بیشتری برای چاقی در بزرگسالی و مشکلات داخلی و فیزیولوژیکی هستند. لذا پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش عادات ورژیم غذایی برآگاهی والدین و دانش آموزان چاق دبیرستانهای دولتی شهر خرم آباد انجام شد.
دراین پژوهش نیمه تجربی،152 دانش آموز چاق و والدینشان، از 12 دبیرستان خرم آباد در سال 1385 انتخاب شدند و به طور تصادفی درگروه آزمون یا کنترل قرار گرفتند. برنامه آموزشی شامل آموزش رژیم غذایی و تعدیل رفتارهای غذایی بود که توسط یک پرستار ماهر و به صورت چهره به چهره و استفاده از جزوه آموزشی اجرا گردید. آگاهی دانش آموزان و والدینشان در مورد رژیم غذایی با 12 سئوال 4 گزینه ای (هر پاسخ صحیح 5/1نمره) قبل و بعد از برنامه آموزشی ارزیابی شد. امتیازآگاهی کمتر از 7، 12-7، 18-13 به ترتیب، ضعیف،متوسط وخوب در نظر گرفته شد. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از آزمون tاستیودنت وکای اسکوئر مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. سطح آگاهی راجع به عادات ورژیم غذایی دانش آموزان قبل ازآموزش بین دو گروه تفاوت معناداری رانشان نداد، اما پس از آموزش، تفاوت معنی داری بین دوگروه بدست آمد(003/0 =P)، بطوری که سطح آگاهی خوب(4/47 درصد) در گروه آزمون بیشتر بود. همچنین سطح آگاهی والدین راجع به عادات و رژیم غذایی قبل از آموزش بین دو گروه تفاوت معنی دار نداشت، اما بعد از آموزش، تفاوت معنی دار بود(046/0= P)، بطوری که آگاهی خوب (1/46درصد)در والدین گروه آزمون بیشتر بود.
آموزش عادات ورژیم غذایی به دانش آموزان و والدین، در افزایش آگاهی آنها موثر است ومی تواندشرایط کودکان چاق را تغییر داده و دیدگاه و رفتاردانش آموزان و والدین آنها را در برنامه کنترل چاقی تحت تاثیر قرار دهد.