تعیین عوامل مادری موثر بر طول مدت مرحله دوم زایمان

افزایش طول مرحله دوم زایمان اغلب باعث فشار روحی بر عامل زایمان می گردد. عقیده بر این است که مرحله دوم زایمان طولانی تر با افزایش خطرات مادری و جنینی توام است. طول مدت ایده ال و بی خطر جهت مرحله دوم زایمان به خوبی تشریح نشده است و اغلب افزایش طول مرحله دوم زایمان باعث نگرانی در ماماها گردیده و به علاوه زائو را خسته و ناتوان می کند. این مطالعه با هدف تعیین عوامل مادری موثر در افزایش طول مرحله دوم زایمان انجام گردیده است این تحقیق یک مطالعه توصیفی- مقطعی است که درفاصله سالهای 86-85 در 804 زائو(400 نفر اول زا و 404 نفر چندزا) بانمایش سر و زایمان طبیعی در سه بیمارستان دولتی شهر تهران صورت گرفته است. اطلاعات توصیفی شامل سن مادر، میزان افزایش وزن مادر در طی حاملگی، تعداد زایمان، دیلاتاسیون سرویکس در موقع پذیرش در بیمارستان و دیلاتاسیون سرویکس در موقعی که کیسه آب به صورت عمدی پاره گردیده، ومدت تحریک والقای زایمان بودند. جهت بررسی ارتباط یافته ها ازآنالیز واریانس یک طرفه و آزمون t جهت متغیر های پیوسته استفاده شد.سطح معنی داری در این تحقیق 5 0/ 0 در نظر گرفته شد.
اطلاعات به دست آمده نشان داد که متوسط طول مرحله دوم زایمان4 /52 دقیقه در شکم اول ها و89 /20دقیقه در چند زاها بود و ارتباط معنی داری بین افزایش وزن مادر در طی حاملگی(019/0= P)، سن مادر (001/0 › P)، تعدادزایمان(001/ 0 › P)، دیلاتاسیون سرویکس درموقع پذیرش در بیمارستان 001/0› P)، و دیلاتاسیون سرویکس در موقع پارگی عمدی کیسه آب(006/0 = P)، ومدت القای زایمان (001/ 0 › P) و طول مرحله دوم زایمان وجودداشت.
یافته های این پژوهش نشان داد که بین اداره فعال زایمان(القای زایمان، پارگی زودرس وعمدی کیسه آب، پذیرش زائو در فاز نهفته زایمان)و افزایش طول مرحله دوم زایمان ارتباط وجود دارد. بنابراین به نظر می رسد که اقدامات مداخله ای کمتر جهت خاتمه زایمان می تواند باعث بهبود پروسه زایمان گردد. در واقع هر پروسه درد زایمانی بایستی با توجه به شرایط مادری مورد تصمیم گیری قرار گیرد.