دیسترس اخلاقی در عملکرد بالینی پرستاران: یک مطالعه توصیفی مقطعی

دیسترس اخلاقی پدیده ای شایع در حرفه پرستاری است که می تواند زندگی کاری پرستاران را تحت تاثیر قرار داده و تاثیرات متفاوتی را بر کارکنان، بیماران و سازمان های بهداشتی داشته باشد. مطالعه توصیفی حاضر جهت بررسی دیسترس اخلاقی در 220 نفر از پرستاران بیمارستان های آموزشی شهر بیرجند با استفاده از پرسشنامه دیسترس اخلاقی کورلی صورت گرفته است. این پرسشنامه 21 سوالی پس از ترجمه مورد روایی و پایایی قرار گرفته و روایی آن به صورت 88 درصد و پایایی آن (آلفای کرونباخ) 93 درصد محاسبه شد. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که میانگین شدت دیسترس اخلاقی در واحدهای مورد پژوهش 25/2 (ازکل5-0) و میانگین تکرار آن 11/2 (از کل5-0) بوده است. بین دیسترس اخلاقی و ویژگی های دموگرافیک افراد همانند نوع بخش محل خدمت رابطه معنی داری وجود داشته است (05/0P<)، ولی این ارتباط با نوع استخدام و جنس پرستاران معنی دار نبوده است (05/0P>). با توجه به بالاتربودن سطح شدت دیسترس اخلاقی در پرستاران توجه هرچه بیشتر در جهت آشنایی آن ها با این پدیده و علل پیدایش آن بایستی مورد توجه قرار گیرد.