اثر تغذیه سطوح مختلف پروتئین و ترئونین بر پاسخ های ایمونولوژیک جوجه های گوشتی

به منظور بررسی تاثیر سطوح مختلف پروتئین و ترئونین بر عملکرد و پاسخ های سیستم ایمنی جوجه های گوشتی، آزمایشی با استفاده از 432 قطعه جوجه خروس گوشتی سویه راس 308 انجام پذیرفت. جوجه ها به صورت تصادفی به 9 تیمار آزمایشی و 4 تکرار (12 جوجه در هر تکرار) در قالب یک آزمایش فاکتوریل 3×3 بر پایه طرح کاملا تصادفی اختصاص یافتند. فاکتورهای مورد بررسی شامل سطوح مختلف پروتئین با 3 سطح 100، 95 و 90 درصد توصیه های راهنمای پرورش سویه راس و سطوح مختلف ترئونین با 3 سطح 100، 110 و 120 درصد توصیه های راهنمای پرورش سویه راس بودند. یافته های مطالعه حاضر نشان داد که هر چند استفاده از سطوح مختلف پروتئین و ترئونین تاثیر معنی داری بر تیتر آنتی بادی علیه ویروس بیماری نیوکاسل نداشت، اما کاهش سطح پروتئین جیره، موجب کاهش پاسخهای ایمنی هومورال اولیه (16/0P=) و ثانویه (13/0P=) علیه گلبول قرمز گوسفندی در یک سطح حاشیه ای گردید؛ با این وجود افزایش 10 درصدی سطح ترئونین جیره توانست این پاسخ ها را به شکل موثری بهبود بخشد (05/0P<). استفاده از جیره های با حداقل 110 درصد نیاز ترئونین سبب کاهش معنی دار نسبت های آلبومین به گلوبولین (01/0P<) و هتروفیل به لنفوسیت (05/0P<) گردید. این پاسخ ها به دلیل تاثیر قابل توجه سطوح بالای ترئونین بر افزایش سطح گلوبولینهای سرم و همچنین درصد لنفوسیت ها بروز نموده بود (05/0P<). اثر متقابل بین سطوح مختلف پروتئین و ترئونین در پاسخ بافتهای لنفاوی معنی دار بود (05/0P<) و بالاترین وزن نسبی طحال و بورس فابریسیوس و همچنین بیشترین تعداد غده لنفاوی غیر منتشره ناحیه لامیناپروپریای ژژنومی، متعلق به پرندگانی بود که از بالاترین سطوح پروتئین و ترئونین استفاده نموده بودند. لذا نتایج آزمایش حاضر بیانگر آن است که هرچند کاهش 10 درصدی پروتئین جیره سبب کاهش پاسخهای ایمنی هومورال و وزن نسبی بورس فابریسیوس در جوجه های گوشتی گردید، اما افزودن حداقل 110 درصد ترئونین توصیه شده توانست پاسخهای ایمنی هومورال، درصد گلوبولینهای خونی و هم چنین نسبت لنفوسیتها را بهبود بخشد.