تعیین عامل ریزش مو و درمان موثر آن در خرگوش های آزمایشگاهی

در جمعیت خرگوش های آزمایشگاهی پرورشی نژاد هلندی(Dutch) بطور همزمان در تعدادی (16 از مجموع 22) نوزاد در محدوه سنی 65-45 روزگی، ریزش مو (طاسی) در ناحیه بالای سر، مشاهده که بعد از یک هفته بطور کامل بدون مو می شدند. برای تعیین علت ریزش مو پس از مشاهده و لمس ناحیه مو ریخته، هیچگونه علائمی مبنی بر وجود تورم، آبسه و تومور، احساس نگردید. در تراشه های پوست، در زیر میکروسکوپ انگل های خارجی مشاهده نگردید. همچنین در نمونه های پوست خراشیده شده، پس از رنگ آمیزی لاکتو فنل کاتن بلو و نیز رنگ آمیزی اختصاصی PAS، هیچ شواهدی از بیماری های قارچی وجود نداشت. نتیجه کشت در محیط های اختصاصی باکتریایی و قارچی نیز منفی بود. در بررسی آسیب شناسی، ضایعه آسیب شناختی خاصی مشاهده نشد. در مقاطع بافتی تهیه شده جهت التهاب پوستی قارچی، هیچ نشانه خاصی مشاهده نگردید. در کالبد گشایی حیوانات، ضایعات آسیب شناختی در اندام ها و بافت های مختلف مشاهده نشد. پس از منتفی شدن عوامل عفونی نسبت به آنالیز کامل پلت غذایی خرگوش ها اقدام و مشخص گردیده که در مقادیر انرژی غذا، درصد پروتئین و میزان فیبر خام، کاهش قابل ملاحظه ای برای خرگوش های در حال رشد وجود دارد. مقدار روی و سایر فاکتورهای غذایی، در محدوده نرمال قرار داشتند. از آنجاکه کمبود بعضی از عوامل غذایی بویژه پروتئین و فیبرخام باعث ریزش مو در خرگوش ها می شود، بعد از افزودن مقادیر پروتئین، انرژی و فیبر و موازنه دقیق، جیره غذایی با فرمول جدید آماده گردید. خرگوش های مبتلا در دو قفس جداگانه در دو گروه هفت تایی تقسیم شدند. به گروه اول خرگوش های با ریزش مو، جیره غذایی جدید و گروه دیگر همانند قبل از غذای قبلی داده شد. پس از 20 روز در گروه 1 رشد مجدد مو در منطقه بدون مو آغاز شد و پس از 10 روز پوشش مو در آنها کامل گردید. اما در خرگوش های گروه 2، بصورت بدون مو باقی ماندند. با درمان موثر در گروه 1، عملیات مشابه برای گروه 2 تکرار گردید که آنها نیز بعد از 30-20 روز بطور کامل تحت درمان قرار گرفتند. با نتایج بدست آمده از این تحقیق جهت پیشگیری از اختلالات مختلف، از جمله ریزش مو، فرمول جدید بعنوان تامین کننده مناسب مواد غذایی برای مرحله رشد به جمعیت پرورشی خرگوش های آزمایشگاهی معرفی گردید.