الگوهای رضایتمندی از خدمات پلیس

در این مقاله فرایند رضایتمندی شهروندان از پلیس سنجیده می شود، تا پلیس بتواند بر جنبه های مهم خدمت تاکید کند و رضایت را در سطح بالا نگاه دارد. شهروندان کلورادو اسپرینگز (نمونه 3591) در یکی از تحقیقات چهارساله برای آزمون دو الگوی معادله ساختاری شرکت کردند؛ در یک الگو از اطلاعات سال ‎های 2002 تا 2005 و متغیرهای پنهان قربانی شدن، ایمنی محله، تعداد کافی ماموران و پاسخ گویی پلیس برای پیش بینی خدمات پلیس و الگوی دوم فقط از داده های سال 2005 به بعد و دوازده متغیر پنهان استفاده شد. الگوی پنج متغیره به خوبی با داده ها مطابق است (شاخص تناسب مقایسه 95 صدم). این شاخص از سال 2002 تا 2005 تغییر نکرده است. الگوی دوازده متغیره فرایند رضایتمندی را به طور کامل تری توضیح داد، اما تناسب کمتری داشت (شاخص تناسب مقایسه 95 صدم)؛ اما ویژگی های جمعیت شناسی پاسخ دهندگان در هر دو الگو یکسان بود. پلیس باید الگوی خدمتی فرایندمحوری را اجرا می کرد که بر حس ایمنی شهروندان در محله و پاسخ گویی پلیس تاکید کند و، در عین حال، پیش بینی کننده مهم ارزشیابی مثبت خدمات باشد. در این مقاله عواملی بررسی می شود که نگرش به پلیس (به ویژه عوامل تاثیرگذار در سطح رضایتمندی از پلیس) را شکل می دهد؛ به ویژه در سازمان هایی که به صورت کامل پلیس جامعه محور را اجرا کرده اند.