تحلیلی بر مفهوم کیفیت زندگی شهری در شهر بابلسر

رویکرد کیفی به مفاهیم توسعه زمینه را برای طرح موضوع کیفیت زندگی فراهم ساخت. این رویکرد برای اولین بار در سال 1966 توسط ریموند بائر به دنبال ظهور بحرانهای شهری، مطرح شد. امروزه از کیفیت زندگی به معنای قابلیت زندگی یک مکان یاد میشود. هدف از این تحقیق تحلیلی از وضعیت کیفیت زندگی در محلات شهر بابلسر از بعد شاخصهای اقتصادی، اجتماعی، کالبدی- محیطی و روانی (ذهنی)، می باشد.
در این تحقیق از روش توصیفی-تحلیلی به صورت تحلیل مقایسهای بر اساس وزندهی سلسلهمراتبی استفاده شده است. همچنین جهت گردآوری اطلاعات مورد نیاز از روش پرسشنامهای، پژوهش میدانی، منابع کتابخانه ای، روش مشاهده و منابع اطلاعات اینترنتی برای گردآوری داده ها استفاده شده است. شاخصهای مورد استفاده در این تحقیق بر مبنای بررسی منابع متعدد و نیز با روش دلفی، جهت بررسی کیفیت زندگی در محلات شهر بابلسر، تعیین شده است.
بر اساس بررسی های صورت گرفته محلات شهر بابلسر از بعد شاخصهای مورد بررسی دارای نوعی شکاف عمیق میباشند. از طرفی نمرهی میانگین کیفیت زندگی شهر برابر با 517/8 میباشد که بر اساس تقسیمبندی سنجش نمرهی کیفیت زندگی در سطح متوسط قرار دارد. با توجه نتایج به دست آمده محله بیبی سروزه دارای پایینترین سطح کیفیت زندگی بوده و محله شهرک دانشگاه در بالاترین سطح برخورداری قرار دارد. در واقع نوعی گسست فضایی در میان محلات شرقی و غربی به ویژه میان محلات 13، 14، 15 و 16 با محلات 2، 3، 4، 5، 6، 7 وجود دارد.