عوامل موثر بر کیفیت آموزش از دور (مطالعه موردی: مرکز تحصیلات تکمیلی دانشگاه پیام نور تهران)

گسترش روزافزون دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی سبب شده که کیفیت آن ها مورد توجه برنامه ریزان آموزشی قرار گیرد. در همین راستا، پژوهش حاضر به بررسی عوامل موثر بر کیفیت آموزش در دانشگاه پیام نور تهران می پردازد.
این تحقیق در سال تحصیلی 91-1390 در دانشگاه پیام نور تهران به شیوه پیمایشی انجام شد. جامعه آماری، کلیه دانشجویان تحصیلات تکمیلی بوده که 117 نفر به شیوه نمونه گیری طبقه ای متناسب به عنوان نمونه انتخاب و به پرسشنامه محقق ساخته پاسخ دادند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری توصیفی و تحلیل عاملی به کمک نرم افزار SPSS و LISREL استفاده شد.
نتایج نشان داد که کیفیت آموزشی در دانشگاه پیام نور تهران در شاخص های برنامه درسی، حمایت های دانشجویی و سودمندی فناوری آموزش از دور در حد متوسط ولی در شاخص های سنجش و ارزیابی و تعامل چندگانه ضعیف و پایین تر از حد انتظار بوده است. همچنین نتایج تحلیل عاملی نشان دهنده مناسب بودن شاخص های برازندگی بوده و می توان از این عوامل در تعیین کیفیت خدمات آموزشی با ضریب تعیین 62/0استفاده کرد.
تقاضای عظیم برای آموزش مداوم و پاسخ گویی به رغبت یادگیرندگان، مستلزم هزینه های هنگفت برای تولیدکنندگان خدمات آموزشی می باشد. این حجم عظیم سرمایه گذاری در نظام های آموزشی و از جمله نظام آموزش از دور سبب شده تا همه کسانی که با این نظام ها در ارتباط هستند در خصوص کیفیت آن ها حساس باشند. لذا دستیابی به چنین هدفی مستلزم شناسایی عوامل موثر بر کیفیت می باشد. این عوامل کیفی با وجود اهمیت فراوان و جایگاه آن در مباحث تربیتی، چندان مورد توجه مسئولین قرار نگرفته است.