نقش لذت و سعادت در سیر تکاملی انسان با رویکرد آموزه های اسلامی

در چند دهه اخیر بحث درخصوص نقد فلسفه اخلاق لذت گرایانه خودمحور در علم اقتصاد متعارف، مورد توجه اندیشمندان به ویژه اقتصاددانان مسلمان بوده است.
مطالعه حاضر، درآمدی به موضوع لذت و سعادت با تمرکز بر رابطه آنها از منظر آیات و روایات است. فرضیه اساسی مقاله این است که اسلام در راستای مسئله سعادت گرایی در ارضای لذایذ، دیدگاهی همه جانبه، هماهنگ و متعادل در رشد ابعاد گوناگون شخصیت انسانی دارد. روش تحقیق برای شناسایی مفاهیم لذت و سعادت روش «اسنادی» و در قسمت تجزیه و تحلیل، روش «تحلیل محتوا» بوده است.
نتایج موید این نکته است که از منظر اسلام، باید لذایذ به گونه ای مورد استفاده قرار گیرد که با تمام استعدادها و اجزای شخصیت انسان هماهنگ باشد و انسان فقط با اعتقاد و درک درست از لذت های اخروی، به سعادت حقیقی نائل می شود.