ارزیابی توان بوم شناختی محدوده های مناسب کشاورزی و مرتعداری در استان زنجان با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی

ارزیابی توان بوم شناختی یکی از ضرورت های اساسی در برنامه ریزی و مدیریت سرزمین پیش نیاز اصلی نیل به توسعه پایدار است به شمار می آید که طی آن قابلیت های محیط برای توسعه بر پایه نوع کاربری و فعالیت ها مختلف مشخص می شود. در مقاله حاضر توان بوم شناختی استان زنجان برای توسعه کشاورزی بررسی شده است و با بررسی کاربری فعلی سرزمین، میزان تناسب و عدم تناسب مناطق مختلف استان به جای این فعالیت مشخص گردیده است. روش پژوهش توصیفی و تحلیلی و گردآوری داده های پژوهش به دو روش اسنادی و میدانی صورت پذیرفته است. مدل مورد استفاده برای تعیین توان روش همپوشانی نقشه ها بوده است و برای تحلیل داده ها از سامانه اطلاعات جغرافیایی و به طور مشخص نرم افزار Arcgis9.3 استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد از مجموع سطوح واجد توان برای کاربری توان کشاورزی و مرتعداری، 42/111909 هکتار برای کشاورزی طبقه دو، 66/12765 هکتار برای کشاورزی طبقه سه، 84/77257 هکتار برای کشاورزی طبقه چهار مناسب است. همچنین 76/71458 هکتار برای فعالیت مرتعداری طبقه دو، 05/68442 هکتار برای مرتعداری طبقه سه و 03/56382 هکتار به مرتعداری طبقه چهار تناسب دارد.