بررسی اثر تیمار سرما بر بهبود رشد رویشی و مراحل فنولوژیکی دو گونه Poa trivialis و Poa pratensis با تاکید بر درجه حرارت تجمعی رشد روزنه (GDD)

گونه های جنس poa اهمیت ویژه ای چرای دام و تولید علوفه دارند. به منظور بررسی اثر تیمار سرما و دمای تجمعی روزانه رشد (GDD) روی رشد گیاهچه و خصوصیات فنولوژیکی و رشد زایشی دو گونه Poa pratensis و Poa trivialis، سه آزمایش جداگانه در شرایط آزمایشگاه و گلخانه و محیط باز در موسسه تحقیقات جنگل ها و مراتع به اجرا در آمد. در شرایط آزمایشگاه، بذرها پس از خیساندن در تیمار شاهد (بدون سرما) و سرمای C°4 به مدت دو هفته در بستر پتری دیش کشت شدند و سپس به محیط ژرمیناتور انتقال یافتند و پس از دو هفته خصوصیات جوانه زنی و رشد گیاهچه اندازه گیری شد. در شرایط گلخانه، بذرها در گلدان کشت شدند و گلدان ها برای رشد اولیه به گلخانه معمولی دمای C°10±20 رشد کردند. سپس گلدان های سن 30 روزگی به مدت 2 هفته در معرض سرما (C°4) قرار گرفتند. در آزمایش سوم نیمی از گلدان ها به شرایط طبیعی مزرعه جهت مطالعه فنولوژی در مرحله گلدهی منتقل شدند و در مرحله رشد زایشی صفات طول خوشه، طول ساقه، فاصله برگ پرچم تا خوشه (طول پدانکل)، تعداد ساقه زایشی، تعداد سنبلچه، وزن تر و خشک بیوماس هوایی و دمای تجمعی رشد روزانه GDD اندازه گیری شدند. نتایج تجزیه داده ها در آزمایشگاه نشان داد که تفاوت بین تیمار سرما و شاهد برای درصد و سرعت جوانه زنی در هر دو گونه و شاخص بنیه در گونه Poa pratensis معنی دار بود. برای سایر صفات تفاوت معنی دار نبود. نتایج آزمایش گلخانه ای نشان داد که بجز نسبت طول ریشه به ساقه چه، مقادیر کلیه صفات در تیمار شاهد بیشتر از تیمار سرما بود. نتایج بدست آمده برای صفات زایشی در شرایط طبیعی نشان داد که میانگین صفات زایشی در گونه Poa pratensis بیشتر از گونه Poa trivialis بود. در مقایسه میانگین صفات زایشی بین دو تیمار نتایج نشان داد که میانگین صفات زایشی در شاهد بیشتر از تیمار سرما بود و نمونه های گیاهی دو گونه که در معرض تیمار سرمادهی قرار داشتند دارای درجه حرارت تجمعی رشد روزانه GDD کمتری از نمونه های شاهد در مرحله رشد رویشی و زایشی بودند. نتیجه گیری شد که تیمار سرمادهی موجب کاهش تاریخ گل دهی می شود.