اثر روش و مدت پروار بر رشد و ترکیب لاشه بره های نر لری بختیاری

به منظور بررسی روش پروار و مدت آن بر رشد و ترکیب لاشه، از 60 راس بره نر لری بختیاری در یک آزمایش فاکتوریل و در قالب یک طرح کاملا تصادفی با دو عامل روش پروار (پروار بعد از شیرگیری و چرا در مرتع و سپس پروار) و مدت پروار (در سه سطح 75، 90 و 105 روز) استفاده شد. بره ها در سن 5 ± 90 روزگی شیرگیری شدند. بره های روش پروار بعد از شیرگیری (1) و روش چرا در مرتع و سپس پروار (2) به طور تصادفی به سه گروه 75، 90 و 105 روز پروار تقسیم و در قفس های انفرادی قرار گرفتند. در پایان دوره پروار، نیمی از بره های هر مدت پروار به طور تصادفی کشتار و تجزیه فیزیکی لاشه شدند. نتایج نشان داد، وزن نهایی (23/61 در برابر 34/62 کیلوگرم)، افزایش وزن روزانه (3/198 در برابر 2/209 گرم) و ضریب تبدیل غذایی (5/8 در برابر 31/9) دوره پروار بره های دو روش پروار تفاوت معنی داری نداشتند (05/0P >). در حالی که میزان خوراک مصرفی بره های روش پروار 2 به طور مشخصی (05/0P <) بیشتر بود.