بررسی عدم قطعیت پارامترهای مدل بارش- رواناب WetSpa با استفاده از روش مونت کارلو

بررسی و کمی کردن عدم قطعیت پارامترهای مدل های بارش- رواناب به طور عمده در دهه اخیر مطرح شده است و در این حال یکی از چالش های مهم هیدرولوژی در سطح مجامع بین المللی به شمار می رود. بر خلاف کاربرد آسان بیش تر مدل های مفهومی بارش- رواناب، به علت تعداد زیاد پارامترها و نبود درک فیزیکی از آن ها، این مدل ها در مرحله واسنجی پارامترها با مشکل مواجه هستند. در این پژوهش عدم قطعیت پارامترهای مدل WetSpa با روش مونت کارلو در حوزه آب خیز گرگان رود، استان گلستان بررسی گردیده است. WetSpa یک مدل توزیعی بر پایه GIS می باشد که در مقیاس حوزه عمل کرده و برای پیش بینی سیلاب و مدیریت حوزه آب خیز توسعه یافته است. مدل فیزیکی بوده و قادر است فرایندهای هیدرولوژیکی را به طور پیوسته در زمان و مکان شبیه سازی نموده و تعادل آب و انرژی را در هر سلول رستری برقرار نماید. عمده عدم قطعیت شبیه سازی مدل ها، ناشی از ساختار مدل و تعریف نکردن صحیح پارامترها می باشد. بنابراین برای پیش بینی صحیح رواناب، عدم قطعیت پارامترها و به تبع عدم قطعیت پیش بینی ها باید مدنظر قرار گرفته شود. به کارگیری روش مونت کارلو برای تحلیل نداشتن قطعیت پارامترها منجر به تعیین محدوده مناسب تغییرات پارامترها گردید. نتایج بیانگر این بودند که فاکتور تصحیح تبخیر و تعرق (Kep)، کوتاه ترین دامنه را دارا بوده و در نتیجه از حساسیت بالایی برخوردار است. در حالی که فاکتور آب زیرزمینی اولیه (go) و ضریب روز- درجه بارش (Krain)، دارای بیش ترین عدم قطعیت می باشند و از حساسیت کمی برخوردارند.