رابطه کنترل شغلی و فشار روانی در پرستاران شاغل در بیمارستانهای شهرستان خرم آباد

پرستاران در محیط کار ممکن است با مسائل و مشکلاتی مواجه شوند که سلامت روان آنها را تحت تاثیر قرار دهند. کنترل شغلی از عواملی محسوب می شود که در حفظ سلامتی کارکنان تاثیرگذار می باشد. هدف این مطالعه تعیین رابطه بین کنترل شغلی و فشار روانی در شغل پرستاری است.
این پژوهش یک مطالعه توصیفی-مقطعی می باشد، جامعه آماری این پژوهش، پرستاران بیمارستان های شهر خرم آباد بود. حجم نمونه 100 نفر انتخاب شد و داده ها با پرسشنامه مشتمل بر سه بخش مشخصات جمعیت شناختی، پرسشنامه کنترل شغلی وال و همکاران با 10سوال و پرسشنامه فشار روانی در شغل الیوت با 20 سوال جمع آوری گردید، داده ها پس از جمع آوری و کدگذاری آماری شدند.
نتایج نشان داد که میانگین کنترل شغلی(95/0±8/2) پرستاران در سطح پایین بوده و میانگین فشار روانی(5/6±5/34) پرستاران در سطح بالایی می باشد و بین کنترل شغلی و فشار روانی (39/0- = r، 00/0= P)رابطه معنی دار و معکوس وجود دارد.
با توجه به وجود ارتباط معکوس بین کنترل شغلی و فشار روانی در میان پرستاران، توصیه می شود مسئولین برنامه هایی را در جهت افزایش کنترل پرستاران بر فرایندهای مهم کاریشان اتخاذ نمایند.