بررسی نحوه اجرای برنامه های آموزش مداوم از دیدگاه پرستاران شاغل در بیمارستان های استان لرستان 1389

ارزیابی نحوه اجرای برنامه های آموزش مداوم به منظور بهینه سازی و رفع نواقص احتمالی از ضروریات ارتقاء کیفیت آموزش می باشد. در این راستا مطالعه حاضر با هدف تعیین نحوه اجرای برنامه های آموزش مداوم از دیدگاه پرستاران شاغل در بیمارستان های تابع دانشگاه علوم پزشکی و تامین اجتماعی استان لرستان 1389 انجام گرفت.
این پژوهش توصیفی مقطعی بر روی کلیه پرستاران(750 نفر) به صورت سرشماری انجام شد که 537 نفر قابلیت بررسی داشتند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه ای خود ساخته با ثبات درونی 80 درصد مشتمل بر اطلاعات فردی 12 سوال بسته و دو سوال باز در مورد ضرورت وجود آموزش مداوم و موانع اجرایی آن و 12 سوال بسته در خصوص نحوه اجرای برنامه های آموزش مداوم همراه با دو سوال باز بود که به صورت خود ایفاء در یک مرحله انجام گرفت. سپس اطلاعات در قالب آمار توصیفی و استنباطی تجزیه و تحلیل شدند.
میانگین سنی نمونه ها 33 سال و میانگین سابقه کار 63/8 سال بودند. در مورد احساس نیاز به آموزش مداوم 6/42 درصد افراد ضرورت اجرای برنامه های آموزش مداوم را خیلی مهم می دانستند. اکثریت(4/48درصد)شیوه آموزش به طریق لوح فشرده را مناسب، 1/53 درصد فاصله زمانی یک ماه یک بار فقط صبح ها (5/61 درصد) همراه با اطلاع رسانی قبلی را برای اجرای برنامه آموزش مداوم مناسب می دانستند.
با توجه به نتایج پژوهش اجرای برنامه های آموزش مداوم در پرستاری اهمیت دارد و تداوم آن بر اساس برنامه ریزی مناسب با شرایط پرستاران شرکت کننده، نحوه اجرای آن و اختصاص دادن زمان های خاص به امر آموزش مداوم ضروری است.