ضریب نفوذ ماهواره و ارزیابی شهروندان تهرانی از برنامه های آن: مطالعهای در جامعه شناسی

ماهواره یکی از مهمترین ابزارهای ارتباطی در دنیای کنونی محسوب می شود. دو نقطه نظر اساسی در مورد استفاده از ماهواره وجود دارد یکی بیشتر به جنبه های مثبت و کاربردی آن توجه دارد و دیگری بر اثرات منفی آن تاکید می کند. این مقاله در نظر دارد ضریب نفوذ ماهواره را در شهر تهران مطالعه و با یک رویکرد جامعه شناختی رسانه به تحلیل آن بپردازد. همچنین تحلیل انتقادی عملکرد رسانه ملی و ماهواره از اهداف این پژوهش است. روش پژوهش از نوع پیمایش و در میان شهروندان بالای 18 سال تهرانی است که با روش نمونه گیری ترکیبی، خوشه ایچند مرحله ای و تصادفی ساده انجام گرفته و حجم نمونه 990 نفر است. از یافته های این تحقیق اینکه، در حدود 90 درصد شهروندان تهرانی دارای ماهواره هستند. آنها برنامه های ماهواره ای را جذاب تلقی نموده و معتقدند شبکه های داخلی و رسمی از قابلیت اعتماد پایینی برخوردارند. همچنین پاسخگویان اظهار داشته اند که برنامه های رسانه ملی، نجیب و در جهت ارزشهای مذهبی و ملی است. آنها معتقدند که برنامه های ماهواره ای بر میزان ترویج خشونت و فساد اخلاقی اثر افزایشی دارند. همچنین شهروندان تهرانی از سواد رسانه ای نسبتا مناسبی برخوردار هستند و به خوبی به تاثیر منفی ماهواره آگاهند اما مابه ازای داخلی برای جایگزین کردن آن در دسترس ندارند.