تاثیر کشت و کار مکانیزه طولانی مدت بر برخی از ویژگی های فیزیکی خاک در تعدادی از کشت و صنعت های نیشکر استان خوزستان

هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر کشت کار مکانیزه دراز مدت نیشکر بر برخی از ویژگی های فیزیکی خاک در مزارع چند کشت و صنعت نیشکر استان خوزستان می باشد. بدین منظور پژوهشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 38 نقطه در هر یک از کشت و صنعت های دعبل خزاعی، امیرکبیر، کارون و هفت تپه به ترتیب با 5، 15، 40 و 50 سال سابقه بهره برداری صورت گرفت. پارامترهای بافت خاک، قابلیت هدایت الکتریکی، نسبت جذب سدیم، ماده آلی، کربنات کلسیم معادل، واکنش خاک، چگالی ظاهری (BD)، مقاومت فروروی (PR) در دامنه رطوبتی 96/17-82/16 درصد جرمی از دو عمق 40-0 و 80-40 سانتی متری و میانگین وزنی قطر خاکدانه ها (MWD) از سطح خاک و عمق 40 سانتی متری اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که با افزایش سال های بهره برداری، BD و PR افزایش یافت و همچنین میزان پایداری خاکدانه ها به دلیل بهبود سطح ماده آلی، روند صعودی پیدا کرد. مقدار PR با افزایش عمق خاک، افزایش پیدا کرد به طوری که در محدوده عمق 55 تا 80 سانتی متری به بیش ترین حد رسیده است. همچنین نتایج نشان داد که تاثیر تعداد سال های بهره برداری بر پارامترهای BD، PR و MWD معنی دار شد. به طوری که افزایش BD، PR و MWD با افزایش تعداد سال های بهره برداری از 5 به 50 سال به ترتیب از 57/1 به 7/1 گرم بر سانتی مترمکعب، از 98/0 به 16/1 مگاپاسکال و از 98/0 به 76/1 میلی متر در عمق اول و از 58/1 به 79/1 گرم بر سانتی مترمکعب و از 29/1 به 15/2 مگاپاسکال در عمق دوم همراه بود. در حالی که تغییر معنی داری در MWD مرتبط با افزایش تعداد سال های بهره برداری در عمق دوم دیده نشد.