پیش بینی ویژگی های اقلیم آسایش شهر آبادان با استفاده از تحلیل سری های زمانی

طی دهه های اخیر، توسعه شهرنشینی و فعالیت های صنعتی در شهرهای بزرگ منجر به تغییرات قابل ملاحظه ای در وضع هوا و اقلیم محلی شهرها شده است. امروزه بررسی داده های هواشناسی و استفاده از آن در برنامه ریزی به منظور توسعه مراکز سکونتگاهی اهمیت داشته و وضعیت اقلیمی در نحوه آسایش افراد نقش موثری دارد. در واقع با شناخت از وضعیت اقلیمی شهر در ماه های مختلف سال و بررسی داده های هواشناسی، ایجاد آسایش اقلیمی امکان پذیر می باشد. درتحقیق حاضر از داده های ماهانه 4 عامل اقلیمی (میانگین دما، دمای حداقل، دمای حداکثر و رطوبت نسبی) ایستگاه هواشناسی آبادان به مدت 60 سال، (1389-1330)، استفاده شده است. با استفاده از روش رگرسیون، داده های ناقص برآورد و همگنی داده ها توسط آزمون توالی ها بررسی شد. سپس با بهره گیری از مدل اقلیم آسایش ماهانی، ماه های مناسب برای آسایش فیزیولوژی انسان در 6 دوره ی 10ساله تعیین و سپس با استفاده از مدل های باکس -جنکینز سری زمانی برای 3 عامل اقلیمی، دمای حداکثر، دمای حداقل و رطوبت نسبی بررسی و بهترین مدل برازش داده شد. سپس با استفاده از مدل های پیشنهادی،10سال آینده ی هر عامل اقلیمی پیش بینی گردید و 10سال آینده از نظر اقلیم آسایش با استفاده از مدل ماهانی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این پژوهش نشان داد بر اساس معیار آکائیکه بهترین مدل باکس-جنکینز، مدل 12(2،1،0)×(1،1،1) ARIMA برای دمای حداکثر و برای دمای حداقل مدل 12(1،1،0)×(2،1،0) ARIMA و برای رطوبت نسبی مدل 12(1،1،0)×(1،1،1) ARIMA می باشد. در حالت اقلیم آسایش شبانه، ماه های بهمن، اسفند، فروردین و اردیبهشت شاهد افزایش روند دما بوده اند. در ماه مرداد و ماه های شهریور و مهر شاهد کاهش روند دما بوده ایم. در حالت اقلیم آسایش روزانه در ماه های دی، بهمن، آذر و اسفند شاهد افزایش روند دما بوده ایم و در ماه مهر شاهد کاهش روند دما بوده ایم.