بررسی نقش رضایت از زندگی بر میزان نشاط اجتماعی

در پژوهش حاضر با توجه به مطالعات نظری در حوزه های روانشناسی اجتماعی و روانشناسی بررسی بنیادین بر مفهوم رضایت از زندگی به عنوان متغیر ثابت مورد ارزیابی واقع شد و همبستگی، رابطه دقیق آن با نشاط اجتماعی تایید گردید. مطالعه با هدف تعیین نقش رضایت از زندگی بر میزان نشاط اجتماعی دانشجویان انجام گرفت. دراین مطالعه توصیفی،350 دانشجو را به روش نمونه گیری خوشه ایچند مرحله ای از میان دانشجویان دانشگاه آزاد واحد تهران شرق انتخاب گردیدند. این پژوهش به روش پیمایشی بوده واز پرسشنامه جهت گردآوری داده ها استفاده شده است. اطلاعات بدست آمده با استفاده از آزمون های آماری توصیفی و استنباطی(رگرسیون خطی، ضریب پیرسون و...) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج حاصل از ترکیب گویه ها در خصوص رضایت از زندگی در بین پاسخگویان حاکی از آن است که 20/6 درصد دانشجویان در حد پایین،1/75 درصد در حد متوسط و3 /4 درصد در حد بالا از زندگی شان رضایت دارند و یافته ها بیانگر متوسط بودن این احساس در اکثر دانشجویان است. مطابق یافته های تبیینی بین رضایت از زندگی دانشجویان و میزان نشاط آنها ارتباط معنی دار و مثبتی وجود دارد. همچنین بین متغیرهای درآمد و ومحرومیت نسبی و میزان رضایت از همبستگی معنی داری وجود دارد.