بررسی میزان بقا و عوامل مرتبط با آن در بیماران سرطان پستان مراجعه کننده به مرکز بیماری های پستان

بررسی میزان بقا در بیماران مبتلا به سرطان پستان، می تواند به عنوان شاخصی جهت ارزیابی و ارتقا روش های مختلف درما نی محسوب شود. مطالعه حاضر به بررسی میزان بقای 2 و 5 ساله در بیماران مبتلا به سرطان پستان مراجعه کننده به مرکز بیماری های پستان و عوامل موثر بر آنان می پردازد.
در این مطالعه طولی، 623 بیمار مبتلا به سرطان پستان مراجعه کننده به مرکز بیماری های پستان جهاد دانشگاهی در سال های 1376 الی 1385 مورد مطالعه قرار گرفتند. در یک بازه زمانی 6 ماهه، با پرسشگری تلفنی و در صورت لزوم مراجعه حضوری بیماران، اطلاعات جمعیتی، بالینی، درمانی و وضعیت بقای آنان ثبت شد. سپس با استفاده از ترسیم منحنی بقا با روش کاپلان مایر و مدل رگرسیون کاکس، میزان وقوع پیامد مرگ و عوامل موثر بر آنان با استفاده از نرم افزار SPSS17 مورد بررسی قرار گرفت.
در این مطالعه میانگین سنی بیماران در زمان تشخیص برابر (17/11±) 5/46 سال با دامنه تغییرات 87-24 سال بود. میزان بقا 5 و 2 ساله بیماران به ترتیب 96 و 87 درصد برآورد شد. نتایج آنالیز کاکس در برآورد نسبت مخاطره یاHR (Hazard Ratio) نشان داد که درگیری غدد لنفاوی (7/4-05/1)22/2HR(%95 CI)= سطح تحصیلات پائین تر از دیپلم (62/3-15/1) 04/2HR(%95CI)= و گیرنده استروژنی منفی (59/3-19/1)06/2HR(%92 CI)= مهم ترین عواملی بودند که ارتباط معنی داری با کاهش میزان بقا افراد تحت مطالعه داشتند.
میزان بقا نسبتا بالا در بیماران مراجعه کننده به کلینیک بیماری های پستان می تواند تائیدی بر اهمیت ایجاد مراکز جامع تشخیصی- درمانی در بیماری های مختلف باشد. تاثیر درگیری غدد لنفاوی در میزان بقا موید اهمیت تشخیص زودرس بیماری در ارائه خدمات تشخیصی مناسب تر و بهبود کیفیت زندگی افراد است.