اثرات مدیریت منابع آب کشاورزی بر فقرزدایی معیشتی در مناطق روستایی ایران

فقر بزرگ ترین خطری است که حیات بشری را تهدید می کند؛ تجارب مختلف موید آن است که عوامل متعدد در ایجاد فقر موثر است. آب آبیاری از منابع ضروری در تولید و فعالیت های معیشتی خانوار به شمار می رود؛ از این رو، توجه به نقش آبیاری زمینه ساز دستیابی به اهداف گسترده رشد اقتصادی و توسعه کشاورزی و روستایی است. بنابراین، آب آبیاری به صورت مستقیم و غیرمستقیم با کاهش فقر مرتبط است. تحقیق حاضر به شناسایی عوامل تاثیرگذار در فقر معیشتی تولیدکنندگان بخش کشاورزی و اثرات مدیریت منابع آب کشاورزی در فقرزدایی می پردازد و برای دستیابی بدین اهداف، از آمار توصیفی و استنباطی استفاده و از شش منطقه مختلف، 350 نفر از مولدان آبی کار را به عنوان نمونه انتخاب می-کند. در تبیین مولفه فقر معیشتی با استفاده از شیوه مدل معادلات ساختاری، مشخص می-شود که دارایی و سرمایه مولدان (سهم از آب کشاورزی و میزان زمین آبی) با 0/53 بیشترین تاثیر مستقیم و کلی را در تبیین مدل ساختاری داراست.