تشخیص منابع گرد و غبار اتمسفری اصفهان با استفاده از خصوصیات شیمیایی و کانی شناسی آن

تشخیص منابع گرد و غبار و تخمین توان انتشار آن ها به ویژه برای ارزیابی آلودگی اتمسفری ذرات گرد و غبار از اهمیت ویژه ای برخوردار است. اتمسفر استان اصفهان نیز به شدت تحت تاثیر گرد و غبار است. در این مطالعه به منظور شناسایی منابع گرد و غبار 36 نقطه در شهرهای اصفهان (منطقه شهری با ترافیک سنگین)، خمینی شهر و فلاورجان (منطقه شهری با ترافیک کم) و زرین شهر و مبارکه (منطقه شهری صنعتی) انتخاب شد و گرد و غبار از این مناطق در یک دوره 5 ماهه از مرداد تا آذرماه سال 1389 طی 4 مرحله جمع آوری گردید و از نظر خصوصیات شیمیایی و کانی شناسی مورد مطالعه قرار گرفت. طبق نتایج، میانگین EC به دست آمده 5/6 دسی زیمنس بر متر بود و این پارامتر به میزان قابل توجهی تحت تاثیر غلظت یون سدیم بوده و از سمت اصفهان به زرین شهر کاهش نشان داد. ذرات گرد و غبار به طور میانگین از 17 درصد شن، 52 درصد سیلت و 31 درصد رس تشکیل شده اند. کانی های غالب در بخش رس در هر سه منطقه مشابه بوده و شامل کائولینیت، پالیگورسکیت، کلریت، اسمکتیت، ایلیت، کوارتز، فلدسپار و پلاژیوکلاز می باشد. این کانی ها مشابه کانی های گزارش شده برای منطقه شرق اصفهان می باشد. با توجه به تشابه خصوصیات شیمیایی و کانی شناسی گرد و غبار با خاک های منطقه شرق اصفهان و نظر به الگوی جهت جریان باد و اندازه ذرات که بیانگر فاصله متوسط تا دور انتقال ذرات می باشد می توان منطقه شرق اصفهان را منبع اصلی برای گرد و غبار اتمسفری اصفهان علاوه بر منابع آنتروپوژنیک محلی تولید گرد و غبار دانست.