تاثیر فرآوری شیمیایی با سود بر ارزش تغذیه ای و فراسنجه های گوارشی چوب صنوبر و چوب انگور

به منظور بررسی ارزش تغذیه ای برخی مواد لیگنوسلولزی سه آزمایش انجام گرفت. برای افزایش گوارش پذیری، چوب صنوبر شیرین و چوب انگور با سود 5 درصد عمل آوری شدند. در آزمایش اول ترکیبات شیمیایی، ضرایب گوارشی، اسیدیته مایع شکمبه، و خوش خوراکی 4 راس گوسفند نر نژاد ماکوئی اندازه گیری شد. میانگین گوارش پذیری ماده خشک برای صنوبر خام و عمل آوری شده و انگور خام و عمل آوری شده به ترتیب برابر با 19/40، 47/59، 2/34، و 11/59 درصد، ماده آلی 56/42، 4/60، 9/35، و 15/60 درصد و دیواره سلولی 64/29، 72/46، 15/27، و 26/44 درصد بود. اسیدیته مایع شکمبه در تمام تیمارها در ساعات اولیه کمترین مقدار را داشت و پس از آن افزایش یافت. خوش خوراکی چوب انگور و صنوبر عمل آوری شده بیشتر از انگور و صنوبر خام بود. در آزمایش دوم تجزیه پذیری ماده خشک، ماده آلی، و دیواره سلولی در 4 راس گوساله نر نژاد هلشتاین بررسی شد. میانگین تجزیه پذیری موثر در سطح 03/0 ماده خشک صنوبر خام برابر با 8/5 درصد، انگور خام 5/11 درصد، صنوبر عمل آوری شده 1/36 درصد، و انگور عمل آوری شده 1/37 درصد بود. ماده آلی صنوبر خام برابر با 3/9 درصد، انگور خام 16 درصد، صنوبر عمل آوری شده 2/33 درصد، و انگور عمل آوری شده 33 درصد بود. دیواره سلولی در صنوبر خام برابر با 5/4 درصد، انگور خام 2/6 درصد، صنوبر عمل آوری شده 5/21 درصد، و انگور عمل آوری شده 2/16 درصد بود. در آزمایش سوم خصوصیات فیزیکی اندازه گیری شد. نتایج به دست آمده از آزمایش ها نشان داد که دانسیته توده ای انگور خام بیشتر از صنوبر خام، ظرفیت نگهداری آب صنوبر خام بیشتر از انگور خام، و ماده خشک محلول صنوبر خام نیز بیشتر از انگور خام بود. در حالت کلی می توان به این نتیجه رسید که عمل آوری چوب ها با سود، تاثیر مثبت زیادی بر ارزش غذایی آن ها داشته است.