اثر مکمل یاری با ویتامین D بر روی پروتئین واکنشگر با حساسیت بالاhs-CRP، پروفایل متابولیکی و استرس اکسیداتیو در زنان باردار

افزایش فاکتورهای التهابی با پیدایش چندین عارضه در ارتباط است. با توجه به دانش ما هیچ گزارشی که نشان دهنده اثر مکمل ویتامین D بر روی hs-CRP سرم، پروفایل متابولیکی و بیومارکرهای استرس اکسیداتیو در بین زنان باردار موجود نیست. این مطالعه برای تعیین اثر مکمل یاری ویتامین D بر روی hs-CRP سرم پروفایل متابولیکی و بیومارکرهای استرس اکسیداتیو در میان زنان باردار انجام شده است.
این کارآزمایی بالینی در میان 48 زن باردار، بارداری اول، با سن 40-18 سال که تک قلو حامله بودند و در هفته 25 بارداری بودند اجرا شد. شرکت کنند گان هرکدام به صورت تصادفی برای 9 هفته، مکمل ویتامین D (24=n) یا دارونما (24=n) دریافت کردند. نمونه خون ناشتا در ابتدای مطالعه و بعد از 9 هفته برای اندازه گیری hs-CRP پروفایل متابولیکی و بیومارکرهای استرس اکسیداتیو شامل ظرفیت تام آنتی اکسیدانی پلاسما(TAC) و گلوتاتیون تام (GSH) گرفته شد.
مکمل یاری منجر به افزایش سطح ویتامین D سرم (003/0 Pgroup=) و کلسیم (01/0 Pgroup=) شد. افراد گروه مداخله، کاهش زیادی در سطح سرمhs-CRP (01/0Pgroup=) و افزایش قابل توجهی در غلظت (TAC) پلاسمای آنها در مقایسه با گروه دارونما داشتند (002/0 Pgroup=). اثر قابل توجه حاشیه ای مکمل یاری با کاهش سطح تری گلیسیرید (06/0Pgroup=) سرم و فشار خون دیاستولیک)07/0Pgroup=) مشاهده شد. ما موفق نشدیم که اثر قابل توجهی از مکمل ویتامین D بر روی گلوکز خون ناشتا، سطح انسولین سرم، فشار خون سیستولیک، پروفایل های لیپیدی دیگر و گلوتاتیون تام پلاسما پیداکنیم.
در نتیجه مکمل یاری 9 هفته ای در زنان باردار منجر به کاهش سطح hs-CRP و افزایش (TAC) پلاسما، ویتامین D سرم و غلظت کلسیم می شود. علاوه بر این مکمل یاری منجر به اثر حاشیه ای بر روی فشار خون دیاستولیک (DBP) و تری گلیسیرید سرم می شود اگرچه نمی تواند بر روی پروفایل متابولیکی سرم اثری داشته باشد.