بررسی رابطه بین میزان دینداری والدین با خشونت خانگی آنها نسبت به فرزندان *

میزان دینداری وتقید خانواده ها به اصول و ارزش های مذهبی از عواملی است که برکاهش وافزایش خشونت خانگی نسبت به فرزندان درجامعه نقش موثری دارد. این پژوهش باهدف بررسی رابطه بین میزان دینداری والدین با خشونت خانگی آنها نسبت به فرزندان در شهر اهواز اجراگردیده است. این پژوهش ازنوع پیمایشی می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر و پسر مقطع دبیرستان شهر اهواز و والدین آنها بوده است که با روش نمونه گیری خوشه ایچند مرحله ای تعداد 384 نفر آنها به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. ابزارسنجش دراین پژوهش دوپرسشنامه کودک آزاری وضربه (CTQ) برنستاین(1995)، و مقیاس گلاک و استارک با اقتباس از سراج زاده (1377)بود. برای تجزیه وتحلیل داده ها ازشاخص های آماری، انحراف استاندارد،ضریب همبستگی پیرسون وتحلیل رگرسیون استفاده شد. براساس یافته های این پژوهش بین کل میزان دینداری والدین با خشونت خانگی آنها نسبت به فرزندان، رابطه معنا داری وجود دارد. همچنین مشخص گردید که بین ابعاد اعتقادی و تجربی(عاطفی) دینداری با خشونت خانگی والدین نسبت به فرزندان همبستگی مثبت معناداری وجود دارد، ولی نتایج تحقیق نشان داد که بین ابعاد مناسکی و پیامدی دینداری با خشونت خانگی والدین به فرزندان همبستگی معناداری مشاهده نگردید. همچنین نتایج بدست آمده از این پژوهش، حاکی از آن است که بین میزان دینداری والدین با ابعادخشونت خانگی(جسمی، عاطفی، غفلت) آنها نسبت به فرزندان رابطه معناداری وجود دارد. نتایج بدست آمده از رگرسیون چندگانه نیز نشان دادند که متغیر دینداری اعتقادی والدین بیش ترین تاثیر را درتبیین خشونت خانگی نسبت به فرزندان داشته است. باتوجه به یافته های موجود، این مساله نیازمند توجه هر چه بیشتر خانواده ها و مسوولان جهت برنامه ریزی و آموزش های دینی در سطح خانواده و جامعه را نشان می دهد.