تاثیر شرایط خشک کردن چوب راش بر pH، ظرفیت بافرکنندگی و مقاومت اتصال آن با رزین اوره- فرمالدهید

در این تحقیق، ویژگی های شیمیایی لایه سطحی چوب راش اندازه گیری شده و کیفیت اتصال آنها مورد مطالعه قرار گرفت. از چوب راش عاری از عیب های ظاهری نمونه برداری شده و میزان رطوبت قبل از خشک کردن آن در سه سطح 30، 40 و 50% (مبنا: وزن خشک) تنظیم شد. بعد از کاهش رطوبت تا رطوبت تعادل در هوای آزاد (دمای 21 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی 30%) نمونه های چسبانده شده با چسب اوره- فرم آلدهید تهیه و مقاومت برشی اتصال آنها اندازه گیری گردید. pH، ظرفیت بافرکنندگی اسیدی و قلیایی لایه سطحی و لایه ای به عمق 5/0 میلی متر از سطح چوب اندازه گیری شد. با زیاد شدن مقدار رطوبت قبل از خشک کردن چوب ها، مقاومت کششی اتصال کاهش یافت، ولی تاثیر آن معنی دار نبود. تاثیر این عامل بر درصد شکست در چوب در سطح اعتماد آماری 99% معنی دار شده و میانگین ها در دو گروه مجزا قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل آماری نشان می دهد که تاثیر pH لایه عمقی بر مقاومت کششی و تاثیر آن بر درصد شکست در چوب در سطح اعتماد آماری زیادتر از 95% معنی دار شد. در اثر زیاد شدن رطوبت اولیه لایه ها، pH لایه سطحی چوب افزایش یافته و در اثر زیاد شدن pH مقاومت اتصال چوب با رزین اوره- فرمالدهید کم گردید. نتایج نشان دادند که کمترین ظرفیت بافرکنندگی اسیدی مربوط به نمونه های با 40% رطوبت قبل از خشک کردن بود. در اثر زیاد شدن ظرفیت بافرکنندگی اسیدی لایه سطحی، مقاومت کششی کاهش یافته و درصد شکست در چوب افزایش یافت. تاثیر ظرفیت بافرکنندگی اسیدی لایه سطحی بر مقاومت کششی معنی دار نبوده، ولی تاثیر آن بر درصد شکست در چوب در سطح اعتماد آماری 99% معنی دار شد.