مدیریت بیماری پژمردگی گوجه فرنگی ناشی از Fusarium oxysporum f. sp. lycopersici با استفاده از تلفیق سیلیکون و Pseudomonas fluorescens (CHAO) و بررسی فعالیت آنزیم PAL (فنیل آلانین آمونیالیاز)

در این تحقیق اثر کاربرد سیلیکون و باکتری (Pseudomonas fluorescens (CHAO روی بیماری پژمردگی فوزاریومی گوجه فرنگی ناشی از قارچ Fusarium oxysporum f. sp. lycopersiciو القای مقاومت میزبان در مقابل پاتوژن مورد بررسی قرار گرفت. اثر غلظت های مختلف سیلیکون (7-1 میلی مولار) بر رشد Pseudomonas fluorescens و Fusarium oxysporum f. sp. lycopersici آزمایش شد. نتایج نشان داد که همه غلظت های سیلیکون روی رشد باکتری اثر منفی داشتند، اما تا غلظت 5 میلی مولار بر روی قارچ تاثیر منفی نداشت ولی در غلظت 6 و 7 میلی مولار با شاهد اختلاف معنی داری داشتند. بر اساس تاثیر سیلیکون بر روی رشد باکتری، غلظت 3 میلی مولار برای کارهای گلخانه ای انتخاب شد. این آزمایش به روش کاربرد باکتری و سیلیکون قبل از آلودگی با قارچ عامل بیماری صورت گرفت. نتایج آزمایشات گلخانه ای نشان داد که تیمار خاک با باکتری و سیلیکون به صورت هوایی بیش ترین تاثیر را بر روی کاهش شاخص های بیماری و افزایش رشد گیاه داشت. هم چنین فعالیت آنزیم فنیل آلانین آمونیالیاز در تیمار کاربرد تلفیقی باکتری و سیلیکون به صورت هوایی در مقایسه با کاربرد هر کدام به تنهایی و نیز گیاه شاهد سالم و آلوده افزایش پیدا کرده بود. بالاترین مقدار فعالیت این آنزیم 5 روز بعد از کاربرد سیلیکون و باکتری بود. استفاده از سیلیکون به عنوان محرک شیمیایی و باکتری Pseudomonas fluorescensبه عنوان عامل کنترل بیولوژیک و نیز افزایش دهنده ی رشد گیاه، می توان یک اقدام مفید و امید بخش برای کنترل عوامل بیماری زای گیاهی از قبیل Fusarium oxysporum f. sp. lycopersiciباشد.