تاثیر روش های کاربرد و غلظت های مختلف 5- آمینولوولینیک اسید بر القای مقاومت به سرما در گیاهچه های سویا (Glycine max L.)

ترکیب شیمیایی 5-آمینولوولینیک اسید (5-ALA) در غلظت های بالا اثرات علف کشی دارد، اما در غلظت های پائین تر مانند تنظیم کننده های رشد عمل می کند و باعث ایجاد مقاومت به تنش های گوناگون از جمله سرما و شوری می گردد. بنابراین بررسی کاربرد خارجی 5- آمینولوولینیک اسید در القای مقاومت به سرما در گیاهچه های سویا (Glycine max L.) در دانشگاه تربیت مدرس در سال های 90-1389 بصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار صورت گرفت. 5- آمینولوولینیک اسید در غلظت های (0، 3/0، 6/0 و 9/0 میلی مولار) از طریق دو روش پیش تیمار کردن بذر و محلول-پاشی در مرحله ی چهار برگی بکار برده شد. آزمایش در دو بخش شامل اعمال تنش و بدون تنش سرما (به ترتیب 10=T1 و 25=T2 درجه سانتی گراد) صورت گرفت. اعمال تنش سرما (°C 10) به مدت 72 ساعت، پس از پیش تیمار کردن بذر و محلول پاشی صورت گرفت. تنش سرما محتوی نسبی آب برگ، کلروفیل، هدایت روزنه ای و فتوسنتز را کاهش داد ولی تجمع پرولین و نشت الکترولیت افزایش یافت. 5- آمینولوولینیک اسید در غلظت 3/0 میلی مولار با افزایش کلروفیل، هدایت روزنه ای، محتوی نسبی آب برگ و فتوسنتز و به دنبال آن افزایش در ارتفاع، وزن تر و خشک، گیاه را در برابر تنش سرما حفظ کرد. کاربرد این ماده فعالیت آنزیم های کاتالاز و سوپراکسید دیسموتاز را بویژه در شرایط تنش سرما افزایش داد. در اکثر صفات محلول پاشی 5- آمینولوولینیک اسید به پیش تیمار کردن بذر، برتری داشت. به عبارتی کاربرد خارجی شبه هورمون 5- آمینولوولینیک اسید در کاهش صدمات حاصل از سرما بدون هیچ گونه اثرات کاهشی روی رشد گیاه سویا موثر می باشد.
کلیدواژگان 5- آمینولوولینیک اسید؛ تنش سرما؛ محلول پاشی؛ پیش تیمار کردن بذر؛ سویا