نقش یافته های الکتروانسفالوگرافی (EEG) اولیه در تعیین پیامد سکته مغزی ایسکمی

تا کنون ابزارهای انبوهی در مرحله حاد سکته مغزی، برای پیشگویی ناتوانی، عملکرد، توان حرکت و مرگ و میر بیماران معرفی شده است.
تعیین ارتباط بین یافته های الکتروانسفالوگرافی (EEG) و تغییر ناتوانی، استقلال و وضعیت عملکرد، توان حرکت و مرگ و میر بیماران دچار سکته مغزی ایسکمی این مطالعه به صورت مقطعی بر 47 بیمار در محدوده سنی 50-90 سالگی که دچار سکته مغزی ایسکمی در محدوده شریان مغزی میانی شده و از فروردین تا اسفند سال 1391 به بیمارستان پورسینای رشت مراجعه کرده بودند انجام شد.CT اسکن مغزی در ابتدای پیشامد وMRI و یا CT اسکن مغزی کنترل 48 ساعت پس از آن در همه بیماران برای تایید تشخیص انجام شد.EEG در ساعت 48 تا 72 از هنگام وقوع حادثه بعمل آمد و بیماران بر پایه اختلال آن به 3 گروه با EEG طبیعی، اختلال متوسط و شدید بخش شدند. در 48 ساعت اول، یک هفته و سه هفته پس از حادثه متغیرهای ناتوانی، وضعیت استقلال و عملکردی و قدرت ماهیچه ای به ترتیب بر پایه شاخص های Modified Rankin Disablity(MRD)، (FIM) Functional Independence Measure،MRC) BethelوMedical Research Council scale)و مرگ ومیر بیماران سنجیده شد. اطلاعات با نسخه 20 نرم افزار SPSS و آزمون های Chi Square، Independent t، Post HocTukey، Kruskal-Wallis، Anova،Repeated Measure Anova وSphericity مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
در کل 47 بیمار (46/8%مرد، 53/2 %زن) با میانگین سنی 73.09±9.01 سالگی در این مطالعه شرکت کردند. 46/8% بیماران، انسداد تنه شریان مغزی میانی چپ و بقیه درگیری سمت راست داشتند. 15 نفر در گروه 1، 15 نفر در گروه 2 و 17 نفر در گروه 3 قرار گرفتند. تفاوت معنی داری از نظر سن و جنس بین گروه ها وجود نداشت(P>0.05).
تفاوت معنی داری از نظر میانگین و تغییر میانگین شاخص های Rankin و FIM و Barthel و MRC در گذر زمان و میزان مرگ ومیر بین گروه ها دیده نشد.(P>0.05)نیتجه گیری: الکتروانسفالوگرافی ارزش پیشگویی کننده پیامد عملکردی مرگ و میر بیماران دچار سکته مغزی ایسکمی را ندارد.