الگومداری و منتورینگ (مربی گری) درآموزش پرستاری: یک مطالعه مروری

الگومداری، جوهره فرآیند تدریس و یک نوع روش تدریس موثر در آموزش پزشکی به ویژه در پرستاری است. الگومداری و منتورینگ در «یاددهی» و «یادگیری» نقش کلیدی دارد. لذا بکارگیری شیوه های جدید آموزش جهت دستیابی به حداکثر دانش و کارآیی در رشته های علوم پزشکی امری ضروری به نظر می رسد. این مطالعه با هدف مروری بر الگومداری و منتورینگ (مربی گری) در پرستاری و به وی‍ژه کاربرد آن در آموزش پرستاری انجام شده است.

اطلاعات این مطالعه مروری با استفاده از مرور و خلاصه سازی مقالات و کتب مرتبط و از طریق جستجوی هدفمند کتابخانه ای و منابع الکترونیکی در پایگاه های، ScienceDirect، PubMed Google Scholar SID، IranMedex، Magiran با کلیدواژه های الگومداری، الگومحوری، منتور، منتورینگ و آموزش پرستاری به فارسی و انگلیسی، جداگانه و ترکیبی انجام شد. مقالات از سال 1990 تا 2014 مورد بررسی قرار گرفتند. که در ابتدا تعداد مقالات حدود 80 بود که بعد از بررسی مقالات حدود 50 مقاله مرتبط با پژوهش حاضر، مورد بررسی قرار گرفتند.

در این مطالعه مروری، زوایا، ویژگی ها، تفاوت و ابعاد مختلف دو برنامه آموزشی منتورینگ و الگومداری بیان گردید و اهمیت آن از جنبه های آموزش، بالین، دانش با تاکید بر حرفه پرستاری از دید مطالعات مختلف مورد بررسی قرار گرفت. مطالعات مختلف الگومداری را از راه های موفقیت در یادگیری مشکل مدار معرفی می کنند. الگومداری علاوه بر تاثیر در آموزش نظری، در بالین هم به کار گرفته می شود. الگومدار در آموزش از ارتقای حرفه ای دانشجویان حمایت کرده و یک استراتژی مورد قبول برای انتقال نگرش ها و رفتارهای حرفه ای از مربی پرستاری به دانشجویان است. در مقابل منتورینگ یک فرایند فعال تر و در موقعیت های آموزش بالینی، بسیاری از اعضای هیات علمی مسئولیتی فعال، به عنوان منتور را بر عهده دارند.

در پرستاری منتورینگ فرایندی است که شکاف بین آموزش و دنیای واقعی کار را پر می کند. الگومداری نیز یک استراتژی یادگیری سنجیده و قابل تامل است. هر دوی این برنامه ها نقش با ارزشی را در پرستاری ایفا می کنند و باعث ایجاد رضایت شغلی می گردند. لذا آگاهی از این رویکردهای آموزشی و عواملی که بر آن اثر می گذارد، برای طراحان آموزشی و مدرسان اهمیت زیادی دارد.