دیدگاه کارآموزان و کارورزان از کیفیت آموزشی بخش پوست دانشگاه علوم پزشکی گیلان

از آنجایی که هدف آموزش بالینی فراهم آوردن فرصت هایی است تا دانشجویان بتوانند اطلاعات نظری را با واقعیات عملی پیوند بزنند، ارتقای کیفیت آن، می تواند موجب تربیت دانشجویان با کفایت در حیطه های مختلف بالینی گردد. این پژوهش برای بررسی دیدگاه کارآموزان و کارورزان رشته پزشکی از بخش پوست بیمارستان رازی رشت انجام شد.

این پژوهش، یک مطالعه توصیفی - مقطعی است که در آن 198 نفراز کارآموزان و کارورزان دانشگاه علوم پزشکی گیلان در سال های 1391-1389 شر کت داشتند. پس از توضیح اهداف مطالعه به کلیه دانشجویان پزشکی بخش پوست، در پایان دوره پرسشنامه ای که بر اساس مقیاس 5 درجه ای لیکرت در مورد کیفیت آموزشی بخش تنظیم گردیده بود توزیع شد. این پرسشنامه مشتمل بر اثربخشی کلاس های نظری با توجه به سرفصل های آموزشی و کیفیت پاسخ گویی اساتید و دستیاران به نیازهای آموزشی و تناسب امتحان پایان دوره با محتوای آموزشی و نیز امکانات بخش بود. روایی آن به طریق روایی محتوی و پایایی ان از طریق آلفای کرونباخ 85/0 تایید گردید. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از آزمون های t–test و آنالیز واریانس و از طریق نرم افزارآماری SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

از مجموع 198 پرسشنامه 189 مورد شامل40 کارورز و 149 کارآموز قابل ارزیابی بودند. به طور کلی میانگین تمامی پاسخ ها به سوالات بالاتر از 3 بر اساس مقیاس لیکرت ارزیابی شدند. میانگین پاسخ به سوالات مربوط به کیفیت آموزش 31/3 و میانگین سنجش شرایط آموزشی 47/3 بود. میانگین پاسخ دانشجویان به مدت زمان حضور در بخش بین دوگروه کارآموز و کارورز اختلاف آماری معنی داری را نشان داد (001/0 p =).

در مجموع از دیدگاه کارآموزان و کارورزان کیفیت آموزشی بخش پوست بیمارستان رازی مطلوب (بالاتر از 3) و مدت زمان دوره آموزشی کارورزان در سال های 1391- 1389 کوتاه ارزیابی شد.