شناخت و تحلیل عوامل موثر بر تقاضای دریافت تسهیلات اعتباری مسکن روستایی با تاکید بر عوامل مکانی - فضایی

شکل گیری وپرداخت اعتبارات خرد از رهیافت های مهمی است که با اهداف مختلفی از جمله فقرزدایی، گسترش فعالیت های درآمدزا برای افراد کم درآمد، بهسازی و مقاوم سازی مسکن و تسهیل فرایند توسعه در جوامع محلی مورد توجه قرار می گیرد. در ایران اعتبارات مقاوم سازی مسکن روستایی از جمله اعتباراتی است که با حمایت بخش دولتی به روستاییان پرداخت می شود. این طرح از برنامه چهارم توسعه توسط بنیاد مسکن انقلاب اسلامی شروع شده و نزدیک به 7 سال از اجرای آن می گذرد. پژوهش حاضر با عنایت به اهداف مد نظر، به شناخت و تحلیل عوامل موثر بر تقاضای دریافت تسهیلات اعتباری مسکن روستایی با تاکید بر عوامل مکانی- فضایی در سکونتگاه های بخش وراوی شهرستان مهر استان فارس پرداخته است. روش پژوهش مورد استفاده توصیفی- تحلیلی با بهره گیری از داده های کمی و کیفی است. در این راستا، ابتدا وضعیت مساکن 11 سکونتگاه بخش به تفکیک بر اساس داده های میدانی و طرح های هادی شناسایی و با میزان متقاضیان اعتبارات مسکن در هر روستا مقایسه گردیده و سپس شاخص های مرکزیت مکانی، جمعیت، نرخ رشد جمعیتی، فاصله و نظام دسترسی را در تقاضای دریافت تسهیلات مسکن مورد کنکاش قرار گرفته است. نتایج حاصله نشان می دهد که بین نیازمندی روستائیان به وام مسکن با میزان تقاضای آنان برای درخواست وام، در سکونتگاه های مرکزی و پیرامونی دارای تفاوت اساسی است و به نحوی که نزدیک به 80 درصد متقاضیان اعتبارات مسکن روستایی در دو سکونتگاه مرکزی وراوی(مرکز بخش) و خوزی (مرکز دهستان) قرار دارند. ضریب همبستگی دریافت تسهیلات مسکن با شاخص میزان مرکزیت مکانی برابر با 0.981 و شاخص تعداد جمعیت سکونتگاه ها برابر با 0.954 است که نشان از معنارداری این شاخص ها با تقاضای دریافت تسهیلات اعتباری مسکن دارد اما در شاخص نرخ رشد جمعیت برابر با 0.183- در شاخص وضعیت مساکن قدیمی و مخروبه برابر با 0.531- و در شاخص میزان دسترسی به مراکز کانونی برابر با 0.577- است که عدم معناداری با تقاضای دریافت تسهیلات را نشان می دهد.