آگاهی و عملکرد پرستاران در اداره غیر دارویی درد در مرکز آموزشی درمانی کودکان تبریز

اداره درد یکی از حقوق مهم کودک و اولویت های درمانی است. پرستاران نقش اصلی را در درمان درد کودک به ویژه درمان غیردارویی آن دارند. در این راستا بسیار حیاتی است که پرستاران مهارت های لازم، اطلاعات و آگاهی مورد نیاز برای عهده گرفتن این نقش مهم را دارا باشند. این مطالعه به منظور تعیین میزان آگاهی و عملکرد بالینی پرستاران در به کارگیری روش های غیردارویی اداره درد انجام شد.
این مطالعه توصیفی بر روی تمامی پرستاران بخش های داخلی-جراحی (50 نفر) مرکز آموزشی-درمانی کودکان تبریز در سال 1389 اجرا گردید. ابزار گردآوری داده ها، یک پرسشنامه محقق ساخته بود که قسمت اول آن مشخصات فردی-اجتماعی پرستاران، قسمت دوم سوالات مربوط به آگاهی پرستاران (18 سوال) و قسمت سوم سوالات مربوط به عملکرد آنان (18 سوال) در مورد روش های غیردارویی اداره ی درد را با مقیاس لیکرت سه درجه ای مورد بررسی قرار داد. پرسشنامه پس از تعیین روایی محتوایی و پایایی به روش آلفای کرونباخ مورد استفاده قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون همبستگی پیرسون انجام شد.
در این پژوهش تمامی پرستاران شرکت کننده، مونث، با میانگین سنی 57/6±06/32 و اکثریت دارای مدرک کارشناسی (88%) و متاهل (60%) بودند. میانگین سابقه خدمت در بخش کودکان 73/6±12/8 سال بود. یافته ها مشخص نمود که در حیطه آگاهی 6/15درصد پرستاران و در حیطه عملکردی 2/22 درصد آنان نمره حد مطلوب برای به کارگیری روش های غیردارویی درد کودکان، را کسب نمودند.
با توجه به این که اداره غیردارویی درد کودک منوط به داشتن آگاهی و عملکرد مناسب پرستاران می باشد، لذا یک نیاز مبرم برای برنامه های آموزشی احساس می شود. همچنین می بایست پرستاران در به کارگیری روش های غیردارویی کنترل درد مورد تشویق قرار گیرند.