بررسی رابطه بین ویژگی های شخصیتی با فرسودگی شغلی در پرستاران بیمارستانهای دولتی شهر ایلام

شغل پرستاری از جمله مشاغلی است که به دلیل مواجه شدن با تنش های مختلف در محیط کار و همین طور به دلیل شیفت های کاری و ساعات کاری فشرده، در پرستاران ایجاد استرس کرده و استرس طولانی مدت در آنان ممکن است منجر به فرسودگی شغلی شود. در این پژوهش، نقش ویژگی های شخصیتی در فرسودگی شغلی پرستاران، مورد بررسی قرار گرفته است.
پژوهش حاضر از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه پرستارانی که در بیمارستان های شهرستان ایلام مشغول به کار بودند، تشکیل داده است که تعداد 200 نفر از آنان به طور تصادفی ساده انتخاب شدند و به پرسشنامه های ویژگی های شخصیتی نئو (روان نژندی، برون گرایی، انعطاف پذیری، دلپذیر بودن و با وجدان بودن) و فرسودگی شغلی مسلش(تحلیل عاطفی، مسخ شخصیت و عدم موفقیت فردی) پاسخ دادند. همچنین برای بررسی رابطه ی بین ویژگی های شخصیتی نئو و فرسودگی شغلی مسلش، از روش آماری تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده گردید.
نتایج پژوهش نشان داد که تحلیل عاطفی با روان نژندی و برون گرایی (05/0p<، 35/0 = β) و (05/0p<، 25/0-= β) به ترتیب رابطه مثبت و منفی دارد. مسخ شخصیت با روان نژندی (05/0p<، 36/0 = β) رابطه مثبت و با برون گرایی(05/0p<، 15 /0 -= β) رابطه منفی و با دلپذیر بودن (05/0p<، 24/0 -= β) رابطه منفی دارد و عدم موفقیت فردی با برون گرایی(05/0p<، 34/0-= β) رابطه منفی، با دلپذیر بودن(05/0p<، 15/0-= β) رابطه منفی و با با وجدان بودن(05/0p<، 22/0- = β) رابطه مثبت دارد. همه روابط موجود بین این متغیرها معنادار بود.
ابعاد مختلف شخصیت بر میزان فرسودگی شغلی در پرستاران موثر است؛ بنابراین با سنجش ویژگی های شخصیتی پرستاران در بدو استخدام، می توان میزان فرسودگی شغلی آنان را پیش بینی نمود.