بررسی رابطه میزان خودشکوفایی افراد با میزان نگرش آنان به دموکراسی (مطالعه موردی دانشجویان دانشگاه یزد)

یکی از کشش های درونی هر انسانی تحقق استعدادهای درونی خود می باشد که بی شک می تواند ثمرات مثبتی در نگرش به پهنه اجتماع و کنش اجتماعی آنان داشته باشد. هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی رابطه میزان خودشکوفایی افراد و میزان نگرش آنان به دموکراسی است. در این راستا به بررسی این رابطه در بین 384 نفر از دانشجویان دانشگاه یزد در سال تحصیلی 93-1392 و به روش پیمایش پرداخته ایم. همچنین از نظریات مشابه مازلو و اینگلهارت به عنوان چارچوب نظری استفاده گردیده است. بدین سان پس از جمع آوری داده ها، از طریق نرم افزار SPSS و آزمون های آماری نظیر همبستگی پیرسون، تحلیل واریانس یک طرفه و... به تحلیل داده ها پرداخته شده است. نتایج حاصل از این پژوهش حاکی از آن است که هرچه افراد خودشکوفاتر باشند، از نگرش قوی تری نسبت به دموکراسی برخوردارند. همچنین یافته ها نشان می دهد که از بین متغیرهای زمینه ای تنها مقطع تحصیلی با متغیر وابسته در ارتباط است. بین سن، جنس و وضعیت تاهل با نگرش به دموکراسی رابطه ای مشاهده نگردیده است.