اثربخشی روان درمانی پویشی کوتاه مدت فشرده بر کاهش نشانه ها و سبک های دفاعی در بیماران مبتلا به افسردگی

این پژوهش باهدف تعیین اثربخشی روان درمانی پویشی کوتاه مدت فشرده بر کاهش نشانه ها و سبک هایدفاعی در مبتلایان به افسردگی انجام شد. پژوهش حاضر،کاربردی وازنوع شبه آزمایشی که در آنازپیش-پس آزمون باگروه کنترل استفاده شده، می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان سال 90-91 مبتلا به افسردگی، در دانشگاه فردوسی مشهد بودند که 16 نفر از آنها به شیوه نمونه گیری داوطلبانه مبتنی بر هدف انتخاب شدند و بر مبنای گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. داده ها به کمک پرسشنامه های جمعیت شناختی،افسردگی بک وسبک های دفاعی درموردهردوگروه آزمایش و کنترل جمع آوری شد. گروه آزمایش بنا به هدف طرح، بسته ی روان درمانی روان پویشی کوتاه مدت فشرده را در 20 جلسه دریافت کردند، در حالیکه در مورد گروه کنترل مداخله ای صورت نگرفت. بعد از پایان دوره ی روان درمانی، مجددا پرسشنامه های مذکور در مرحله پس آزمون اجرا شدند. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون ANCOVA مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته های پژوهش نشان داد که روان درمانی پویشی کوتاه مدت فشرده باعث کاهش نشانه های افسردگی(0/001>p)، سبک های دفاعی رشدنایافته (0/17>p) و روان رنجور(0/001>p) و همین طور منجر به افزایش سبک دفاعی رشدیافته (0/000>p) در گروه آزمایش شده است. تایید فرضیه های تحقیق مبین این است که روان درمانی پویشی کوتاه مدت فشرده منجر به بهبود خلق و بکارگیری سبک دفاعی کار آمد رشدیافته و نیز کاهش استفاده از سبک های دفاعی سازش نایافته رشدنایافته و روان رنجور گردیده است.