ارتباط پلی مورفیسم +49AG ژن CTLA-4 با بیماری لوپوس اریتماتوی سیستمیک

آنتی ژن 4 وابسته به لنفوسیت T سیتوتوکسیک نقش مهمی در بازدارندگی فعالیت سلول های T و در نتیجه جلوگیری از اختلالات خود ایمنی نظیر بیماری لوپوس اریتماتوی سیستمیک بر عهده دارد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی رابطه پلی مورفیسم AG 49 در اگزون شماره 1 با بیماری لوپوس اریتماتوی سیستمیک بود.
در این مطالعه مورد شاهد 180 بیمار و 304 فرد سالم که از لحاظ سن و قومیت با افراد بیمار همسان بودند، وارد مطالعه شدند. DNA از خون محیطی استخراج گردید. جهت تعیین فراوانی الل ها و ژنوتیپ های پلی مورفیسم AG49 ژن CTLA-4، از تکنیک واکنش زنجیره ای پلیمراز و هضم آنزیمی استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون های آماری کای دو و فیشر تجزیه و تحلیل شدند.
ژنوتیپ AA در 67/2 درصد از بیماران مشاهده شد که به لحاظ آماری تفاوت معنی داری با گروه کنترل(41/1 درصد) داشت(0/0001=p). در حالی که ژنوتیپAG با فراوانی 49/7درصد در افراد سالم، در مقایسه با فراوانی 8/27 درصد در بیماران و الل G با فراوانی 2/9 درصد در افراد سالم و 5 درصد در بیماران، به طور معنی داری در گروه کنترل شایع تر بودند(0/0001=p). اگرچه الل A در 81/1 درصد بیماران و 66 درصد افراد سالم وجود داشت، اما این ارتباط به لحاظ آماری معنی دار نبود.
پلی مورفیسم AG49 احتمالا در بیماری زایی بیماری لوپوس اریتماتوی سیستمیک نقش دارد.